Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/1991 Esas 2022/1245 Karar Sayılı İlamı

Antalya 1. İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki şikayetçi ile şikayet olunan ... vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Şikayetçi vekili, haciz tarihi itibariyle sıra cetvelinde müvekkiline birinci sırada pay ayrılması gerektiğini ileri sürerek, sıra cetvelinin iptalini istemiştir.
İcra mahkemesince, şikayetçinin eski tarihli haczinin düştüğü gerekçesiyle, şikayetin reddine karar verilmiştir.
İcra mahkemesi kararına karşı, şikayetçi vekilince, istinaf yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 03.02.2020 tarih ve 2019/944 Esas, 2020/125 Karar sayılı kararıyla, şikayetçi tarafın esasa ilişkin istinaf nedenlerinin yerinde olmadığı, ancak icra mahkemesince harç yönünden hatalı hüküm kurulduğu belirtilerek, istinaf başvurusunun bu yönden kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesis edilerek, şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararı, şikayetçi vekili ve şikayet olunan vergi dairesi vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Şikayet olunan Vergi Dairesi vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Şikayet olunan Vergi Dairesi temyiz dilekçesinde, şikayetin reddedilmiş olmasına göre, istinaf incelemesine ilişkin 210,80 TL tutarındaki yargılama giderlerinden sorumlu tutulmamaları gerektiğini ileri sürmüştür.
Bölge adliye mahkemesince, icra mahkemesi kararı, harç yönünden hatalı görülerek, istinaf başvurusu yalnızca bu yönden kabul edilmiş olup, icra mahkemesinin harç konusunda hatalı hüküm kurmasında, şikayet olunan Vergi Dairesinin bir sorumluluğu bulunmamaktadır. Bu nedenle istinaf başvurusuna ilişkin yargılama giderlerinin, anılan şikayet olunana yükletilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HMK’nın 370/2 maddesi uyarınca kararın aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, şikayet olunan ... vekilinin temyiz itirazının kabulü ile Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 03.02.2020 tarih ve 2019/944 Esas, 2020/125 Karar sayılı kararının (HÜKÜM) bölümünün (D) maddesinin (b) fıkrasında yer alan “davalılardan” ibaresinin çıkarılmasına, yerine “140,53 TL’sinin davalılar ... Seracılık San. ve Tic. Ltd. Şti.’den ve Şeref Acun Yaş Sebze ve Meyve Ltd. Şti.’den” ibaresinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden şikayetçiden alınmasına, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 08.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.