Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2011/9-112 Esas 2011/153 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 2011/9-112
Karar No: 2011/153

Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2011/9-112 Esas 2011/153 Karar Sayılı İlamı

Ceza Genel Kurulu         2011/9-112 E.  ,  2011/153 K.

    "İçtihat Metni"

    İtirazname: 2011/88943
    Yargıtay Dairesi : 9. Ceza Dairesi
    Mahkemesi : AKHİSAR 1. Sulh Ceza
    Günü : 30.01.2007
    Sayısı : 120-41

    Taksirle yaralama suçundan sanık R. E.’nin, 5237 sayılı TCY"nın 89/1-2 (b), 62 ve 52. maddeleri uyarınca 2.240 YTL adli cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Akhisar 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 30.01.2007 gün ve 120-41 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 14.04.2010 gün ve 13092-4340 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
    Yargıtay C.Başsavcılığınca 18.04.2011 gün ve 88943 sayı ile;
    “ … Hükümlünün üzerine atılı suçu 27.04.2005 tarihinde işlediği ve suç tarihinden sonra 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCK"nın yürürlüğe girdiği, mahkemece ‘765 sayılı TCK"nın ve 5237 sayılı TCK"nın hükümlerinin lehe yasa değerlendirmesi yapılırken’ 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesi kapsamında kalan eylem için yasada öngörülen seçimlik cezalardan adli para cezasına hükmedilmiş olması karşısında doğrudan verilen adli para cezasının her halde sanık lehine olduğundan 5237 sayılı TCK hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
    5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesinde ‘…üç aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur’ hükmünün yer aldığı ancak seçimlik ceza olan adli para cezasının alt ve üst sınırlarının belirlenmediği,
    5237 sayılı TCK’nın 52/1. maddesinde ‘adli para cezası beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde yediyüz otuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir’ hükmünün yer aldığı,
    Suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5560 Sayılı Yasanın 1. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK’nın 61/9. maddesine göre ‘Adlî para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı, o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az; üst sınırı da, hapis cezasının üst sınırından fazla olamaz’ hükmü yer almaktadır.
    Mahkemece sanık hakkında taksirle yaralamaya neden olma suçundan hüküm kurulurken ‘… suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi ve sosyal durumu, göz önüne alınarak cezanın asgari hadden tayin edileceğinin belirtilmesi, suç tarihinin 27.04.2005 olması, mahkemece cezanın asgari hadden tayin edileceği kabul edilerek seçimlik cezadan adli para cezasının seçilmesi ve adli para cezasının alt sınırının hapis cezasının alt sınırından az olamayacağına ilişkin yasal düzenlemenin 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasa ile düzenlenmesi karşısında, taksirle yaralanmaya neden olma suçundan dolayı sanık lehine olan 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca adli gün para cezasının alt sınırının TCK’nın 52/1. maddesine göre belirlenecek 5 adli gün karşılığı adli para cezası olması gerekmektedir.
    Yukarıda anlatılan nedenlerle sanığın taksirle yaralamaya neden olma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/1-2. maddeleri gereğince alt sınırdan olacak şekilde ceza tayin edilmesi durumunda sonuç cezanın 100 TL adli para cezası olarak belirlenmesi gerekirken sanığın aleyhine olacak şekilde 2.240 TL olarak belirlenmesi nedeniyle Akhisar 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 30.01.2007 tarih ve 2006/120 esas-2007/41 sayılı kararının Yargıtay 9.Ceza Dairesinin 14.04.2010 tarih ve 2008/13092 esas-2010/4340 karar sayılı ilamı ile onanmasına ilişkin kararın usul ve yasaya aykırı olduğu” görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurularak, Özel Daire onama kararının kaldırılmasına ve dosyanın Özel Daireye gönderilmesine karar verilmesi isteminde bulunulmuştur.
    Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
    TÜRK MİLLETİ ADINA
    CEZA GENEL KURULU KARARI
    Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlık, 27.04.2005 tarihinde işlenen taksirle yaralama suçundan 5237 sayılı TCY’nın 89/1. maddesi uyarınca seçimlik olarak adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, “asgari hadden ayrılmayı gerektirir sebep görülmediği” de belirtilerek, adli para cezasına ilişkin temel gün biriminin “90 gün” olarak tayininin olanaklı olup olmadığı ile TCY’nın 61/9. maddesinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.
    İncelenen dosya içeriğinden;
    Akhisar C. Başsavcılığınca 19.01.2006 gün ve 1577 sayı ile sanık Ramazan Efe hakkında 27.04.2005 tarihinde işlediği taksirle yaralama suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
    Yerel mahkemece 765 sayılı TCY ve 5237 sayılı TCY hükümleri karşılaştırılarak lehe yasa değerlendirmesi yapıldığı,
    5237 sayılı TCY hükümlerinin lehe olduğunun belirlenmesi sonucunda, aynı Yasanın 89/1. maddesi kapsamında kalan eylem için yasada öngörülen seçimlik yaptırımlardan adli para cezası tercih edilerek uygulama yapıldığı, “… Suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi ve sosyal durumu gözönüne alınarak cezasının asgari haddinden ayrılmayı gerektirir sebep görülmediğinden” şeklinde gerekçe gösterilmek suretiyle temel gün biriminin “90 gün” olarak tayin edildiği, sanığın 5237 sayılı TCY"nın 89/1-2(b), 62 ve 52. maddeleri uyarınca sonuç olarak 2.240 YTL adli cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
    Anlaşılmaktadır.
    5237 sayılı TCY’nın “taksirle yaralama” başlıklı 89. maddesinin 1. fıkrasında, “Taksirle başkasının vücuduna acı veren veya sağlığının ya da algılama yeteneğinin bozulmasına neden olan kişi, üç aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır” hükmüne yer verilerek, tanımlanan suç için özgürlüğü bağlayıcı ceza ve adli para cezası seçimlik yaptırım olarak öngörülmüş, ancak adli para cezası yönünden alt ve üst sınırlar gösterilmemiştir.
    5237 sayılı TCY’nın “Adli para cezası” başlıklı 52. maddesinin 1. fıkrası;
    “Adlî para cezası, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hâllerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir” şeklinde düzenlenmiş olup, bu düzenlemeye göre gün adli para cezasının alt sınırı 5 gündür.
    19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasa ile TCY’nın 61. maddesine 9. fıkra olarak eklenen düzenlemeye göre ise, adli para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda, bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı, o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az, üst sınırı da hapis cezasının üst sınırından fazla olamayacaktır. Ancak bu düzenleme 19.12.2006 tarihinden itibaren işlenen suçlar için uygulanması olanaklıdır. 5237 sayılı TCY’nın 89/1. maddesinde tanımlanan taksirle yaralamanın basit şeklini işleyen bir kimse, 3 aydan 1 yıla kadar hapis ya da adli para cezası ile cezalandırılacak, bu maddeye göre verilecek para cezasına ilişkin gün biriminin miktarı, 5560 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 19.12.2006 tarihinden önce işlenen suçlarda beş günden yediyüzotuz güne kadar, bu tarihten sonra işlenen suçlarda ise doksan günden üçyüzaltmışbeş güne kadar olacaktır.
    İnceleme konusu olayda; sanığın 27.04.2005 günü işlediği taksirle yaralama suçundan kurulan hükümde, “…suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi ve sosyal durumu gözönüne alınarak cezasının asgari haddinden ayrılmayı gerektirir sebep görülmediğinden” biçiminde gerekçe gösterilmek suretiyle adli para cezasına ilişkin temel gün birimi “90 gün” olarak belirlenmiştir.
    Suç tarihinin 19.12.2006’dan önce olması nedeniyle TCY’nın 61/9. maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığından, TCY’nın 89/1. maddesinde öngörülen seçimlik yaptırımlardan adli para cezasının seçilmesi durumunda, para cezasının alt sınırı, anılan Yasanın 52/1. maddesi gereğince 5 gün olacaktır. Buna rağmen yerel mahkemece suç tarihinden sonra yürürlüğe giren TCY’nın 61. maddesinin 9. fıkrası gözetilerek, TCY’nın 89/1. maddesindeki “…3 aydan 1 yıla kadar hapis…” hükmü uyarınca, adli para cezasına ilişkin gün biriminin alt sınırı, “3 aylık” sürenin karşılığı olacak şekilde “90 gün” olarak tayin edilmiştir.
    Somut olayda, hakim, takdire dayalı bir hususla ilgili olarak takdirini ne şekilde kullanacağını açıkça ifade ederek, alt sınırdan uygulama yapacağını belirtmiş, ancak belirttiği takdirin üzerinde ceza tayin etmek suretiyle sanık aleyhine bir durum yaratmıştır.
    Sanık hakkında uygulanan 5237 sayılı TCY’nın 89. maddesinde adli para cezasının alt ve üst sınırları gösterilmediğinden, yerel mahkemece alt sınırdan ceza verilmesinin takdir edildiği de dikkate alınarak, gün birimi 5 gün olarak belirlenmelidir. Artırım ve indirimler uygulandığında ki, sırasıyla TCY’nın 89/2-b. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırımla 7 gün, aynı Yasanın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç olarak 5 gün birimi belirlenmekte olup, bunun 20 TL ile çarpılması sonucunda sanığın 100 TL adli para cezası ile cezalandırılması gerekecektir.
    Bu nedenlerle, adli para cezasına ilişkin temel gün birimini, alt sınır olan 5 gün yerine, alt sınırın üzerinde olacak şekilde “90 gün” olarak belirleyen yerel mahkeme hükmü ile bunun onanmasına ilişkin Özel Daire kararında isabet bulunmamaktadır.
    Bu itibarla, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile Özel Daire onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün düzeltilerek onanmasına karar verilmelidir.
    SONUÇ:
    Açıklanan nedenlerle;
    1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
    2- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 14.04.2010 gün ve 13092-4340 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
    3- Akhisar 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 30.01.2007 gün ve 120-41 Sayılı kararın, adli para cezasına ilişkin temel gün biriminin, alt sınır olan 5 gün yerine, belirtilen takdirin üzerinde olacak şekilde “90 gün” olarak tayin edilmesi isabetsizliğinden BOZULMASINA,
    Ancak, bozma nedeni yeni bir yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca, halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak ;Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan 5237 sayılı TCY’nın 89/1 maddesi uyarınca adli para cezası ile cezalandırılmasına esas olmak üzere gün biriminin “5 gün” olarak belirlenmesine, anılan Yasanın 89/2-b maddesi uyarınca 1/2 oranında arttırımla 7 gün, aynı Yasanın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sonuçta 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Yasanın 52. maddesi uyarınca gün adli para cezasının 20 TL’den adli para cezasına çevrilerek sanığın sonuç olarak 100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    4- Dosyanın, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.06.2011 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara