Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2047 Esas 2022/1504 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2047
Karar No: 2022/1504
Karar Tarihi: 21.03.2022

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2047 Esas 2022/1504 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen davanın reddine ilişkin yerel mahkeme kararı, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince kaldırılmış ve dosyanın yeniden incelemesi için ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Ancak, bu karar kesin nitelikte olduğundan temyizi kabil değildir. Temyiz dilekçesi kesin bir karara ilişkin olarak verilirse kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince temyiz dilekçesinin reddine karar verilir. Bu nedenle, diğer davalıların temyiz isteminin reddine karar verilmiş ve dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmadan Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. 6100 sayılı HMK 353/1-a/6 maddesine göre, bu karar kesin nitelikteki kararlardan olduğundan, davalıların temyiz istemleri ayrı ayrı reddedilmiştir. Kararın gereği doğrultusunda, davalıya harç ödeme yükümlülüğü getirilmiş, peşin alınan harcın istek halinde diğer davalılara iadesi hükme bağlanmış ve dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir.
6. Hukuk Dairesi         2021/2047 E.  ,  2022/1504 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen 18.02.2020 tarihli ek kararın temyizen tetkiki davalı ... vekili ve gerekçeli kararın temyizen tetkiki ... dışındaki diğer davalılar, ..., ..., ... vekilince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, davanın reddine dair yerel mahkeme kararının kaldırılarak dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere ilk derece mahkemesine gönderilmesine ilişkin olup, bu karar 6100 sayılı HMK’nın 353/1-a/6 maddesinde sayılan kesin nitelikteki kararlardan olup, temyizi kabil değildir.
    Bölge Adliye Mahkemesince, davalı ... vekilinin temyiz başvurusunun 18/02/2020 tarihli ek karar ile, HMK'nın 353/1-a maddesi gereğince karar kesin olduğundan HMK’nın 346. maddesi gereğince reddine karar verilmiş, diğer davalılar ..., ..., ...’nun temyiz istemi hakkında red kararı verilmeden dosya Yargıtaya gönderilmiştir.
    Temyiz dilekçesi kesin bir karara ilişkin olarak verilirse kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince temyiz dilekçesinin reddine karar verir. Temyiz edilen kararın kesin olmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince red kararı verilmeden dosya Yargıtaya gönderilmiş ise, 01.06.1990 tarihli 1989/3 Esas ve 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu içtihadı birleştirme kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da benzer düzenlemeler nedeniyle HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden davalılar ..., ..., ...’nun temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... ... vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 18/02/2020 tarihli ek kararının ONANMASINA, davalılar ..., ..., ...’nun temyiz istemlerinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin kararının HMK 353/1-a/6 maddesinde sayılan kesin nitelikte kararlardan olması nedeniyle ayrı ayrı REDDİNE, aşağıda yazılı harcın davalı ...'dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden diğer davalılara iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 21.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara