Sanık N.E."ün ruhsatsız silah bulundurmak suçundan 6136 sayılı Yasa"nın 13/3 ve 5237 sayılı TCY"nın 62 ve 52. maddeleri uyarınca özgürlüğü bağlayıcı cezadan çevrilmiş olan 6000 TL ve doğrudan hükmolunan 400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCY"nın 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasının taksitlendirilmesine, sanık hakkında 53. maddenin uygulanmasına ilişkin, Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 07.04.2009 gün ve 428-111 sayılı hüküm, sanık müdafiince temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 04.05.2010 gün ve 7244-3294 sayı ile onanmıştır.
Yargıtay C. Başsavcılığı ise 11.03.2011 gün ve 251865 sayı ile;
“Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.04.2009 gün ve 2008/428 E.-2009/111 sayılı dosyasının incelenmesinde;
İzinsiz silah taşımak suçundan sanık N.E.’ün 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCY"nın 62, 53/1, 50, 52 52/4 maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, hürriyeti bağlayıcı ceza adli para cezasına çevrildiği halde TCY"nın 53. maddesinin uygulandığı ve bu hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından onanmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
5237 sayılı TCY"nın 53. maddesine göre belli haklardan yoksun bırakılmasına karar verilebilmesi için kişi hakkında hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, adli para cezasına hükmolunan sanığın sözkonusu maddedeki haklardan yoksun bırakılması yasaya aykırıdır” görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurarak, Özel Daire onama kararının kaldırılarak, yerel mahkeme hükmünün bozulması talebinde bulunmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
İnceleme, sanık N. E. hakkında kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile Yargıtay C.Başsavcılığı arasında oluşan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; ruhsatsız silah bulundurmak suçundan adli para cezası ile cezalandırılan sanık hakkında 5237 sayılı TCY"nın 53. maddesinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.
Dosyanın incelenmesinde;
Yerel mahkeme tarafından sanığın ruhsatsız silah bulundurmak suçundan eylemine uyan 6136 sayılı Yasanın 13/3 ve 5237 sayılı TCY"nın 62 ve 52. maddeleri uyarınca sonuç olarak özgürlüğü bağlayıcı cezadan çevrilmiş olan 6000 TL ve doğrudan hükmolunan 400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve sanık hakkında 53. maddenin uygulanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5237 sayılı TCY"nın “Belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma” başlıklı 53. maddesinin 1. fıkrası,
“(1) Kişi, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak;
a) Sürekli, süreli veya geçici bir kamu görevinin üstlenilmesinden; bu kapsamda, Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliğinden veya Devlet, il, belediye, köy veya bunların denetim ve gözetimi altında bulunan kurum ve kuruluşlarca verilen, atamaya veya seçime tâbi bütün memuriyet ve hizmetlerde istihdam edilmekten,
b) Seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasî hakları kullanmaktan,
c) Velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan,
d) Vakıf, dernek, sendika, şirket, kooperatif ve siyasî parti tüzel kişiliklerinin yöneticisi veya denetçisi olmaktan,
e) Bir kamu kurumunun veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşunun iznine tâbi bir meslek veya sanatı, kendi sorumluluğu altında serbest meslek erbabı veya tacir olarak icra etmekten, yoksun bırakılır” şeklinde düzenlenmiş olup, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak kişinin 5 bent halinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılacağı hüküm altına alınmıştır.
Maddenin açık düzenlemesinden de anlaşılacağı üzere, ancak hükmolunan cezanın hapis cezası olması halinde maddenin uygulanması olanaklıdır. Hükmolunan sonuç cezanın adli para cezası olması halinde Yasanın 53/1. madde ve fıkrasında yazılı herhangi bir hak yoksunluğuna hükmedilmesi olanaklı değildir.
Somut olayda, sanık hakkında sonuç olarak adli para cezasına hükmolunmuş olması karşısında, 5237 sayılı TCY"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi yasaya aykırı ve isabetsizdir.
Bu itibarla, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulüne, Özel Daire onama kararının sanık N. E. yönünden kaldırılarak, yerel mahkeme hükmünün sanık hakkında 5237 sayılı TCY"nın 53. maddesinin uygulanması isabetsizliğinden bozulmasına, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu aykırılığın 1412 sayılı CYUY’nın 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 322. maddesi gereğince Ceza Genel Kurulunca düzeltilmesi olanaklı olduğundan, 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.05.2010 gün ve 7244–3294 sayılı onama kararının sanık N. E.’ün 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu yönünden KALDIRILMASINA,
3- Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.04.2009 gün ve 428-111 sayılı hükmünün sanık N. E. yönünden, koşulları bulunmadığı halde 5237 sayılı TCY"nın 53. maddesinin uygulanması isabetsizliğinden BOZULMASINA,
Ancak, bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CYUY’nın 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 322. maddesinin verdiği yetki gereğince, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCY"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.05.2011 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.