Sanıklar S. A.ve E. Ü."in terör örgütüne yardım ve yataklık etmek suçundan eylemlerine uyan ve lehe olan 765 sayılı TCY"nın 169, 59/2 ve 3713 sayılı Yasanın 5. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 22.03.2007 gün ve 8-130 sayılı hüküm sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 07.10.2009 gün ve 2363-9864 sayı ile;
“Sanıkların, atılı suçu işlediklerine dair, mahkûmiyetlerine yeterli kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, beraatleri yerine yazılı şekilde mahkûmiyetlerine karar verilmesi” isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmadan sonra yargılama yapan Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesince 28.01.2010 gün ve 670-32 sayı ile; direnilerek, ilk hükümdeki gibi karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının 16.12.2010 gün ve 40534 sayılı “zamanaşımı nedeniyle düşme” istemli tebliğnamesiyle, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık sanıklara yüklenen terör örgütüne yardım ve yataklık etmek suçunun sabit olup olmadığı noktasında toplanmakta ise de; dava zamanaşımının gerçekleşip gerçekleşmediği hususunun öncelikle belirlenmesi gerekmektedir.
Suç tarihinin sanık E. yönünden 11.12.2002, sanık S. yönünden ise 17.01.2003 olduğu somut olayda; sanıkların işlediği iddia olunan ve 765 sayılı TCY’nın 169. maddesinde düzenlenmiş bulunan terör örgütüne bilerek yardım ve yataklık etmek suçunun 3 yıldan 5 yıla kadar ağır hapis cezasını gerektirmesi, 765 sayılı TCY’nın 102. maddesinin 4. fıkrasında, beş seneden fazla olmamak üzere ağır hapis cezasını gerektiren suçlarda dava zamanaşımı süresinin 5 yıl olarak belirlenerek, aynı Yasanın 104/2. maddesinde ise bu sürenin kesen nedenlerin varlığı halinde en fazla 7 yıl 6 ay olabileceğinin hüküm altına alınmış olması karşısında, dosya içeriği itibariyle de daha ağır bir suçu oluşturma olasılığı bulunmayan eylemlerde 765 sayılı TCY’nın 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca 11.12.2002 ve 17.01.2003 olan suç tarihlerinden itibaren kesintili dava zamanaşımının Ceza Genel Kurulundaki inceleme tarihinden önce, 11.06.2010 ve 17.07.2010 tarihlerinde dolduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, sanıklar hakkındaki direnme hükmünün bozulmasına ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.01.2010 gün ve 670-32 sayılı direnme hükmünün gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle BOZULMASINA,
2- 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar S. A. ve E. Ü. hakkında terör örgütüne yardım ve yataklık etmek suçundan açılmış olan kamu davasının, 765 sayılı TCY’nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CYY’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
3- Dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.04.2011 günü yapılan müzakerede tebliğnamedeki isteğe uygun olarak oybirliği ile karar verildi.