Sanık N…

….. A…

…. hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan 765 sayılı TCY"nın 456/4, 61 ve 457/1. maddeleri uyarınca 154.125.000 Lira, tehdit suçundan 765 sayılı TCY"nın 191/2 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 2.080.260.000 Lira, sövme suçundan ise 765 sayılı TCY"nın 482/3 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 693.643.000 Lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, bu cezaların taksitlendirilmesine ve ertelenmesine ilişkin, Bozüyük Asliye Ceza Mahkemesince 23.03.2004 gün ve 261-120 sayı ile verilen kararın sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.02.2006 gün ve 834-3557 sayı ile; lehe yasa değerlendirilmesi için sair yönleri incelenmeyen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Bozmadan sonra yeniden yargılama yapan Bozüyük Asliye Ceza Mahkemesince 03.07.2006 gün ve 114-257 sayı ile; yaralamaya teşebbüs suçundan 765 sayılı TCY"nın 456/4, 61 ve 457/1. maddeleri uyarınca 152 YTL, tehdit suçundan 765 sayılı TCY"nın 191/2 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 1.620 YTL, sövme suçundan ise 765 sayılı TCY"nın 482/3 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 613 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, bu cezaların toplanmasına, taksitlendirilmesine ve ertelenmesine karar verilmiştir.

Hükme karşı sanığın temyiz istemi Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.12.2010 gün ve 20607-20928 sayı ile;

"Kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CYUY"nın 317. maddesi uyarınca" reddedilmiştir.

Yargıtay C.Başsavcılığınca 24.01.2011 gün ve 2978 sayı ile; tehdit ve sövme suçlarından hükmolunan cezaların temyizinin olanaklı olduğu gerekçesiyle itiraz yasa yoluna başvurularak, Özel Dairenin temyiz isteminin reddine ilişkin kararının tehdit ve sövme suçları yönünden kaldırılarak, dosyanın bu suçlar yönünden temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmesi talep olunmuştur.

Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Özel Dairenin temyiz isteminin reddine ilişkin kararının, sövme ve tehdit suçları yönünden isabetli olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir.

Dosya içeriğinden;

Sanık hakkında yaralama suçundan verilen 152 Lira adli para cezasının 765 sayılı TCY"nın 456/4, 61 ve 457/1. maddeleri uyarınca doğrudan hükmolunduğu, tehdit suçundan 765 sayılı TCY"nın 191/2. maddesi uyarınca hükmolunan 6 ay hapis cezasının 647 sayılı Yasanın 4. maddesi gereğince günlüğü 9 Liradan paraya çevrilerek 1620 Lira adli para cezası, sövme suçundan ise 765 sayılı TCY"nın 482/3. maddesi uyarınca 343 Lira adli para cezası ile birlikte hükmolunan 1 ay hapis cezasının 647 sayılı Yasanın 4. maddesi gereğince günlüğü 9 Liradan paraya çevrilerek 270 Lira adli para cezası olarak belirlendiği, 765 sayılı TCY"nın 72. maddesi gereğince tüm suçlardan verilen adli para cezaları toplanmak suretiyle sonuç olarak 2385 Lira adli para cezasına hükmolunduğu ve bu cezanın da ertelendiği anlaşılmaktadır.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2005 gün ve 134-163 sayılı kararında ayrıntılarına yer verildiği üzere, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanıklar hakkında uygulanan 647 sayılı Yasanın 4. maddesinde açıkça; "Uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen para cezası veya tedbirdir. Bu hükmün uygulanması, kanun yollarına başvurmada engel teşkil etmez" hükmüne yer verilmiş bulunması, sanık hakkında tehdit suçundan hükmolunan sonuç 1620 Lira adli para cezasının, 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca günlüğü 9 YTL"dan adli para cezasına çevrilen 6 ay hapis cezasından, sövme suçundan hükmolunan sonuç 613 Lira adli para cezasının ise 270 lirasının, 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca günlüğü 9 Liradan adli para cezasına çevrilen 1 ay hapis cezasından kaynaklandığının anlaşılması karşısında, tehdit ve sövme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz yeteneğine sahip olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.

Bu itibarla haklı nedene dayanan Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulüne, Özel Dairenin temyiz isteminin reddine ilişkin kararının tehdit ve sövme suçları yönünden kaldırılmasına ve esastan incelenerek bir karar verilmek üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,

2- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.12.2010 gün ve 20607-20928 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının tehdit ve sövme suçlarına ilişkin olarak KALDIRILMASINA,

3- Dosyanın, tehdit ve sövme suçlarından kurulan hükümlerin esastan incelenerek bir karar verilmek üzere, Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C. Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.03.2011 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.