Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2180 Esas 2022/1936 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin Yedaş Ordu İl Müdürlüğüne geçmiş yıllarda taşoren firma olarak hizmet vermiş bulunan davalı şirketle Ordu ....Noterliğinin 27/03/2009 tarih ve 3343 Yevmiye sayılı "Taşıt Kira Sözleşmesi" uyarınca sahibi bulunduğu 52 AF 916 plaka sayılı Tata marka 2008 model 4*4 çift kabin kamyonetini 16/03/2009 tarihinden itibaren 31/07/2011 tarihine kadar geçerli olmak üzere davalı şirkete kiraya verdiğini ve 16/03/2009 tarihinden 30/12/210 tarihine kadar tam 21,5 ay müvekkili davacının davalı şirkete kiraladığı söz konusu bu aracın davalı şirketin kiralık aracı olarak Yedaş, Ordu İl Müdürlüğünün "Araç Çalıştırma Hizmet Alımı" işinde fiilen kesintisiz olarak kullanıldığını, ayrıca davacı müvekkilinin iş bu kiraladığı araçta şoför olarak da bizzat kendisinin yine davalı şirket işçisi olarak çalıştırıldığını, 31/12/2010 tarihi itibariyle davalı kiracı şirket tarafından söz konusu kiralanmış bulunan aracın sözleşme uyarınca belirlenmiş olan kullanım işine son verildiğini, noter sözleşmesi uyarınca ... plaka sayılı aracın aylık kira bedeli 300.00-TL olarak kararlaştırılmış olup ödeme şeklinin de "Aylık Peşin" olarak belirlenmiş olmasına rağmen davacı müvekkile davalı şirket tarafından hiçbir aya ilişkin kira bedelinin ödenmediğini belirterek davanın kabulü ile fazlaya dair tüm talep haklarının saklı kalmak kaydıyla 16/03/2009-31/12/2010 tarihleri arasında birikmiş bulunan aylık 300.00 TL'den toplam 21,5 aylık kira bedeli karşılığı toplam 6.450,00 TL taşıt kira alacağının 16/03/2009 tarihinden aylık olarak muaccel olduğu her ay başından itibaren ayrı ayrı işleyecek yasal faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının sözleşme uyarınca tüm alacaklarının ödendiğini, ödeme belgelerindeki imzaların davacıya ait olduğunu, davacının 21,5 ay boyunca hiçbir kira bedelini almadan aracını çalıştırmayı sürdürmesini hayatın olağan akışına aykırı bulduklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davalı tarafın yapmış olduğu ödeme savunması karşısında ispat külfetinin yer değiştirdiği ve davalının ödeme iddiasını yazılı delille ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
Taraflar arasında Ordu .... Noterliği 27.03.2009 tarihli 3343 yevmiye numaralı taşıt kira akdi imzalanmış, sözleşme uyarınca kiralanan ... plakalı aracın kiraya veren tarafından bizzat veya tayin edeceği bir sürücü tarafından kullanılması, bunun karşılığında kendisine aylık peşin 300,00 TL ödenmesi kararlaştırılmıştır.
Davalının, dava dışı iş veren YEDAŞ ile arasındaki sözleşme uyarınca davacı-işçi tarafından düzenlenen "borcu olmadığına dair belgenin" davalı vasıtası ile YEDAŞ’a ibrazı üzerine davalı firmaya hak ediş bedeli ödendiği anlaşılmıştır. Ordu İş Mahkemesinin bahse konu dosyasında Adli Tıp Kurumunda Ocak 2009-Aralık 2010 arasındaki toplam 23 aya ait "Hakedişlerimi Aldım" ifadesini içeren belgeler üzerinde yaptırılan imza incelemesi neticesinde Kasım 2010 ayına ait belgede yer alan imzanın davacıya ait olmadığı, diğer belgelerde yer alan imzaların ise davacıya ait olduğu tespit edilmiştir.
Bu durumda davacı ile davalı arasındaki sözleşme araç kiralaması ile birlikte şoför hizmetine ilişkin olup aylık kira bedeli 300,00 TL’dir. Davacının aylık olarak bu bedel dışında alacağı olduğuna dair bir belgesi bulunmamaktadır. Davalı tarafından dava dışı iş sahibine davacının imzasını taşıyan belgeler ibraz edilerek hakedişler düzenlendiğine ve bu belgelerdeki imzalar da davacıya ait olduğuna göre imza bulunmayan tek belge dışındaki hizmet bedellerinin ödendiğinin kabulü ile sonuca gitmek gerekir. Bu durumda davanın 300,00 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulü yerinde görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 06.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.