Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2119 Esas 2022/1952 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2119
Karar No: 2022/1952
Karar Tarihi: 06.04.2022

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2119 Esas 2022/1952 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar, haciz sıra cetvelindeki bir sıraya ilişkindir. İcra mahkemesi önce şikayeti reddetmiş, sonra istinaf başvurusu sonucu bölge adliye mahkemesi tarafından şikayetin reddine karar verilmiştir. Şikayetçi vekili temyiz etmiştir ancak uyuşmazlık konusu miktar temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı için temyiz talebi reddedilmiştir. Yukarıdaki karar, 2021/2119 E., 2022/1952 K. numaralarıyla kayıt altına alınmıştır.
Kanun maddeleri açıklaması:
- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi: Bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince verilen ve miktar veya değeri onbin lirayı geçen nihaî kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir.
- 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi, bu kanunla değiştirilmiştir.
- 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi: Temyiz kesinlik sınırı 40.000,00 TL'ye yükseltilmiştir.
- 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddeleri: Temyiz kesinlik sınırı 58.800,00 TL'ye yükseltilmiştir.
6. Hukuk Dairesi         2021/2119 E.  ,  2022/1952 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

    KARAR

    Şikayet, haciz sıra cetvelinde sıraya ilişkindir.
    İcra mahkemesince, şikayetin reddine dair verilen karara karşı, şikayetçi vekilince, istinaf yoluna başvurulması üzerine, bölge adliye mahkemesince, icra mahkemesi kararının gerekçesi değiştirilerek, şikayetin reddine karar verilmiştir.
    Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
    02.03.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanun’un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre; Bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince verilen ve miktar veya değeri onbin lirayı geçen nihaî kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren 40.000,00 TL’ye, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren 58.800,00 TL’ye, 01.01.2020 tarihinden itibaren 72.070,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Şikayete konu sıra cetvelinde, takip borçlusuna ait 26 ve 27 No.lu taşınmazların satış bedelinden kalan 145.193,96 TL’nin, dava dışı kamu alacaklısı idareye ödenmesine karar verildikten sonra, 16 No.lu taşınmaz satışı bedelinden arta kalan 69.184,48 TL’nin, birinci sıradaki haciz alacaklısı şikayet olunan ...’a ödenmesine karar verilmiştir. Sıra cetvelinde ikinci sırada yer alan şikayetçi, ...’ın sırasına itiraz etmekte olup, uyuşmazlık konusu miktar 16 No.lu taşınmazın satışı bedeli olan 69.184,48 TL ‘dir. Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, uyuşmazlık konusu miktarın, 2020 yılı için 72.070,00 TL olan temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin, İİK’nın 364/1. maddesi uyarınca, hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan temyiz harcın talep halinde iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 06.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.





    Hemen Ara