Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2812 Esas 2020/753 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2812
Karar No: 2020/753
Karar Tarihi: 20.02.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2812 Esas 2020/753 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2017/2812 E.  ,  2020/753 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... AŞ aleyhine 06/04/2011 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 05/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
    Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili, davalı şirket hakkında 4857 sayılı İş Kanunu"nun 30. maddesine muhalefetten dolayı idari para cezası tahakkuk ettirildiğini, davalı tarafından süresinde ödeme yapılmaması üzerine Bakırköy 13. İcra Müdürlüğünün 2011/3775 esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının haksız ve kötüniyetli itirazı üzerine takibin durduğunu iddia ederek vaki itirazın iptali ile takibin devamına ve asıl alacağın %20"sinden az olmamak üzere de icra tazminatına karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
    Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, yargılama devam ederken dava konusu alacak davalı kurum tarafından ödendiği gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, ayrıca icra takibinin ferilerine yönelik itirazın iptaline hükmedilmiştir.
    Dosya incelendiğinde; davacı kurum tarafından davalı aleyhine 4857 sayılı İş Kanunu"nun 30. maddesine muhalefetten dolayı idari para cezası tahakkuk ettirildiği, davalı tarafından süresinde ödeme yapılmaması üzerine 14/02/2011 tarihinde Bakırköy 13. İcra Müdürlüğünün 2011/3775 esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığı, davalının süresi içerisinde Sulh Ceza Hakimliğine itiraz ettiği, itirazın reddedildiği, idari para cezasının 16/09/2011 tarihinde kesinleştiği ve davalının bunun üzerine 24/10/2011 tarihinde dava konusu alacağı ödediği anlaşılmaktadır.
    Somut olayda, takip tarihi itibariyle idari para cezasının henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. Dairemizin yerleşik uygulamaları ile idari para cezasının kesinleşmesinden önceki dönem için faiz istenemeyeceği benimsenmiştir.
    Mahkemece, idari para cezasının kesinleşmesinden önceki dönem için faiz yönünden takibin devamına karar verilmiş olması bozmayı gerektirir ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK’un 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının (2) nolu bendinin hükümden çıkarılmasına, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine 20/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara