Esas No: 2021/2035
Karar No: 2022/2057
Karar Tarihi: 12.04.2022
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2035 Esas 2022/2057 Karar Sayılı İlamı
6. Hukuk Dairesi 2021/2035 E. , 2022/2057 K.Özet:
Davalı şirketin köprü ve otoyollardan geçiş ücretlerini ödememesi nedeniyle başlatılan iflas yolu takiplerinin itirazı sonucunda durduğu gerekçesiyle davacı vekili tarafından açılan dava, itirazın kaldırılması ve davalının iflasını talep etmektedir. Ancak, davacının talep ettiği cezalar hangi araçların tanzim edildiği belirtilmediği için davalı vekili, davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesi, borç ödendiği için karar verilmesine yer olmadığına dair bir karar vermiştir. Ancak, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi, davalının ihlalli geçiş ücretlerinden ve cezasından sorumlu olduğu gerekçesiyle esastan reddedilmiştir. Ancak, yapılan hesaplamaya haksız ceza tutarlarının ilave edilmesi doğru olmamıştır ve hükmün bozulması gerekmektedir. HMK 355. maddesi gereği istinaf incelemesi yapılmıştır ve HMK 373/1 maddesi gereği dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. Kararda kanun maddeleri açıklandığı için ek bir açıklama yapılmamıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı şirket aleyhine, köprü ve otoyollardan geçiş ücretlerinin ve bunlara bağlı ceza tutarlarının ödenmemesine dayalı olarak, başlatılan iflas yolu ile takiplerinin itiraz neticesinde durduğunu ileri sürerek, itirazın kaldırılması ile davalının iflasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, talep edilen bedel ve bağlı cezaların hangi araçlar yönünden tanzim edildiklerinin belli olmadığını, davacının ceza tanzimi yetkisi bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davalı tarafça depo emri gereği yerine getirilerek borç ödenmiş olduğundan esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karara karşı, taraf vekillerinin istinaf başvurusu, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi tarafından, davalının ihlalli geçiş ücretlerinden ve cezasından sorumlu olduğu, davanın niteliği gereği maktu vekalet ücretine hükmedilmesinin doğru olduğu gerekçesiyle, esastan reddedilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri re’sen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılmış olmasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava, itirazın kaldırılması ve iflas istemine ilişkindir.
Dosya kapsamında tanzim edilen bilirkişi raporundaki tespitler uyarınca; davalı adına kayıtlı yolcu otobüslerine ait HGS cihazlarının bağlı bulunduğu banka hesabının 120 adet araç için ortak olduğu, tüm araçların geçiş ücretlerinin aynı hesaptan tahsil edildiği, ihlalli geçiş yaptığı iddia edilen 8 adet araç bakımından 01.01.2017-30.03.2017 tarihleri arasında HGS cihazlarının bağlı bulunduğu banka hesaplarında, geçişle ilgili olarak tabi oldukları tarife ücretlerine ait tutarlara yetecek kadar, bakiyenin mevcut olduğu sabit olduğundan, sistemce ilgili ücretlerin çekilmemiş olmasında davalıya sorumluluk atfedilemeyecektir.
Bu durumda mahkemece, asıl alacak tutarı itibariyle yalnızca geçiş ücretleri ve fer’ilerine ilişkin olarak yapılan kapak hesabında tespit edilen bedel depo ettirilmesi gerekirken, haksız ceza tutarları da ilave edilmek suretiyle yapılan hesaplamaya itibar edilmesi doğru olmamış, hükmün açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin, 12.02.2020 tarihli, 2019/1980 Esas, 2020/329 Karar sayılı kararı kaldırılarak, ilk derece mahkemesi kararının davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, HMK 373/1 maddesi gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 12.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.