Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/1378 Esas 2022/2059 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından yapılan iflasın ertelenmesi davasının reddine yönelik verilen hüküm, kayyım vekili tarafından temyiz edilmiş. Ancak yapılan incelemede, temyiz edilen kararın kesin nitelikte olduğu ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, kayyım vekilinin daha önce temyiz ettiği istinaf başvuru kararının dikkate alınmadığı ve ek karar ile reddedilmesinin doğru olmadığı ifade edilerek, ek kararın kaldırılması ve istinaf başvuru kararının incelenmesine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, HMK'nın 346. ve 366. maddeleri ile HUMK'nın içtihadı birleştirme kararıdır.

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hüküm süresi içinde kayyım ... vekilince gerekçeli karar ve ek karar yönünden temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
1-Talep eden kayyım vekilinin, 23.11.2021 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazları yönünden;
Talep eden kayyım vekilince, Antalya Bölge Adliye Mahkemesinin 25.10.2021 tarih, 2228 E.-1827 K. sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin hükmü temyiz edilmiş olmakla, bahsi geçen temyiz dilekçesini değerlendirme yetkisi, 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereği, kararı veren bölge adliye mahkemesinde olup, ilk derece mahkemesince bu hüküm dikkate alınmaksızın ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
Bu nedenlerle, talep eden kayyım vekilinin temyiz talebinin 23.11.2021 tarihli ilk derece mahkemesi ek kararına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile, ek kararın kaldırılmasına ve 25.10.2021 tarihli bölge adliye mahkemesi kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2-Talep eden kayyım vekilinin, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi'nin 25.10.2021 tarih, 2228 E.-1827 K. sayılı kararına yönelik temyiz itirazları yönünden;
Temyiz dilekçesi kesin bir karara ilişkin olarak verilirse, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir. Temyiz edilen kararın kesin olmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince red kararı verilmeden dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın, Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu içtihadı birleştirme kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da, benzer düzenlemeler nedeniyle HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kayyım vekilinin temyiz isteminin, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin kararının kesin nitelikte kararlardan olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine karardan bir örneğin Antalya Bölge Adliye 11 Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.