Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2320 Esas 2022/2181 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2320
Karar No: 2022/2181
Karar Tarihi: 18.04.2022

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2320 Esas 2022/2181 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi         2021/2320 E.  ,  2022/2181 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçilerin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçiler lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçilere ödeme yaptığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, ödenen toplam 33.452,98 TL’nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma, uyulan Yargıtay bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti ile bunlara eklenen icra giderleri ve vekalet ücretinin dava dışı işçilerin davalı nezdinde çalıştığı süre ile oranlandığı, ayrıca son iş veren olan davalının ihbar tazminatının tamamından sorumlu olduğu gerekçesiyle alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararının dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    2-Dava, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesi uyarınca dava dışı işçilere ödenen işçilik alacaklarının rücuen tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 30/05/2017 tarih, 2016/8063 E., 2017/6632 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, dava dışı işçinin iş akdini haklı bir neden olmadan fesheden davalı son alt işverenin ihbar tazminatı alacağının tamamından da davalı sorumlu olduğu belirtilmiştir.
    Somut olayda, dava dışı işçi ...’nün İzmir 14. İcra Müdürlüğünün 2012/830 sayılı dosyasında işçiye ödenen 1.202,00 TL ihbar tazminatı ve 38,85 TL faizi olmak üzere toplam 1.240,85 TL’nin tamamından davalı sorumludur. Buna göre, bu icra dosyasında 03/09/2019 tarihli bilirkişi raporu ile hesaplanan faizleri dahil kıdem tazminatı ve yıllık izin ile 1.240,85 TL ihbar tazminatının tamamından oluşan davalının sorumlu olduğu miktar 1.727,60 TL olarak hesaplanmalı, yine davalıya rücu edilebilecek işçilik alacağı miktarına göre yapılan oranlama ile davalının sorumlu olduğu (1.727,60 TL x 100 / 4.240,37 TL=) 0,407417.. oran üzerinden icra dosyasına ödenen toplam 1.614,27 TL yargılama giderleri, faiz ve vekalet ücreti ( 1.614,27 TL x 0,407417=) 657,68 TL olarak hesaplanmalıdır. Sonuç itibarıyla, bu icra dosyası yönünden davalının sorumlu olduğu toplam miktar (1.727,60 TL + 657,68 TL=) 2.385,28 TL olmalıdır.
    Yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda, mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen dava dışı işçi Mustafa Özlü’nün İzmir 14. İcra Müdürlüğünün 2012/830 sayılı dosyasında işçiye ödenen ihbar tazminatı ve faizinin de davalı alt işveren nezdinde çalıştığı süreye oranlayarak hesaplama yapan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi doğru görülmemiş, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın HUMK'nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıda sonuç kısmında yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 2. bendinin ilk satırlarında yer alan “7.044,00 TL” ibaresi çıkarılarak yerine “8.479,22 TL”, “950,06 TL” ibaresi çıkarılarak yerine “2.385,28 TL” ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara