Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2154 Esas 2022/2224 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı kurum ile müvekkili arasında bir hizmet alım sözleşmesi bulunmaktadır. Davalı kurum, protokol gereği elektrik tesislerini deplase ederken belediyenin hizmet kanalına zarar vermiştir ve yeniden yapım bedelini müvekkilinden talep etmiştir. Zarar müvekkil tarafından ödenmiştir ve müvekkil, yapılan ödemeden dolayı davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek ödenen bedelin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalının talebini kabul ederek tazminat talebinin ödenmesine karar vermiştir. Davalı kurumun istinaf başvurusu reddedilmiştir. Ancak, faiz başlangıç tarihi konusunda yanlışlık yapıldığı için kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: HMK’nın 370/2 ve 6100 sayılı HMK 373.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili ile davalı Kurum arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, davalı Kurumun, iş bu protokol gereği elektrik tesislerini deplase edilmesi işlemini yerine getirirken Ünye Belediyesi'nin hizmet kanalına zarar verdiğini, Belediyenin farklı bir hizmet kanalı yapmak zorunda kaldığını ve yeniden yapım bedelini müvekkili şirketten talep ettiğini, icra tehdidi altında olunduğundan zararın müvekkili şirketçe karşılandığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, müvekkili tarafından ödenen bedelin ödeme tarihi olan 15/08/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre; davacının, davalı ile aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre iş sırasında meydana gelen zararı davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulü ile 143.473,82 TL tazminat talebinin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Davalı Kurum istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince sözleşme hükümleri gereği davacının talep hakkı olduğu belirtilerek başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava, hizmet alımı sözleşmesinden kaynaklı rücuen tazminat talebine ilişkindir. İş sahibi tarafından Ordu .... Noterliğinden keşide edilen 13.07.2018 gün 4302 yevmiye no.lu ihtarnamesi ile 7 gün içinde rücuen ödeme isteminde bulunulmuş, bu ihtarname 16.07.2018 tarihinde tebliğ edilmiş olup temerrüt 24.07.2018 tarihinde gerçekleşmiştir. Bu durumda temerrüdün oluştuğu 24.07.2018 tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken ödeme tarihinden faiz yürütülmesi ve Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmesi doğru olmayıp kararın bozulması gerekir ise de; yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi kararının kaldırılarak, yerel mahkeme hükmünün faiz başlangıç tarihine yönelik olarak değiştirilmek suretiyle HMK’nın 370/2 maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca temyiz isteminin kabulü ile Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin 2020/332 Esas, 2020/514 Karar sayılı "Davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine “ yönelik kararının kaldırılması ile yerel mahkeme kararının hüküm fıkrasının 1. bendindeki “ 15/08/2016 tarihinden itibaren" ibarelerinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “24.07.2018 tarihinden itibaren" ibarelerinin eklenmesine, hükmün değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 19.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.