Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2593 Esas 2022/2346 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2593
Karar No: 2022/2346
Karar Tarihi: 21.04.2022

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2593 Esas 2022/2346 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda, sıra cetveli kararının iptaline ilişkin temyiz istemi reddedilmiş. Kararda belirtilen kanun maddelerine göre, temyiz kesinlik sınırı 72.070 TL olarak düzenlenmiştir. Ancak, davacının alacağı 42.626,57 TL olduğundan, uyuşmazlık konusu miktar temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ve 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddeleri kararda detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
6. Hukuk Dairesi         2021/2593 E.  ,  2022/2346 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

    - K A R A R -

    Dava sıra cetveli kararının iptali istemine ilişkindir.
    02.03.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanun’un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre; bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince verilen ve miktar veya değeri on bin lirayı geçen nihaî kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren 40.000,00 TL'ye, 20.02.2019 tarihli ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren 58.800,00 TL'ye, 01/01/2020 tarihinden itibaren de 72.070 TL'ye çıkarılmıştır.
    Somut olayda, davacının alacak miktarı 42.626,57 TL, sıra cetveline giren para ise 15.325,00 TL olup, uyuşmazlık konusu miktar bölge adliye mahkemesinin karar tarihi olan 24.09.2020 tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararının kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 21.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara