Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/2154 Esas 2022/2415 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, bir eser sözleşmesinden kaynaklı tazminat istemi üzerine açılmıştır. İlk derece mahkemesi dava şartı yokluğundan dolayı dava açılamayacağı kararı vermiştir. Bölge adliye mahkemesi ise istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz istemi ise reddedilmiştir. Mahkemeler arasındaki görev ve yetkiye ilişkin uyuşmazlıkların çözümüne ilişkin olarak ise HMK'nın 353/1-a/3. maddesinde bölge adliye mahkemesinin karar verme yetkisi tanındığı ve en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla uyuşmazlıkların çözüme kavuşturulması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, yargı çevresinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarına ilişkin kararlar ve merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmektedir (HMK 362/1-c).

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi
İLK DRC. MHK. : Ankara 31. Asliye Hukuk Mahkemesi


- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklı tazminat istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince, tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi'nce davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK'nın 353/1-a/3. maddesinde; mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde bölge adliye mahkemesinin esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği, yine HMK'nın 362/1-c maddesinde ise; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Anılan yasal düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, bölge adliye mahkemesine kendi yargı çevresinde bulunan mahkemeler arasındaki görev ve yetkiye ilişkin uyuşmazlıklarını kesin olarak giderme yetkisi tanındığı, bu uyuşmazlıkların en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, ilk derece mahkemesinin görev ve yetkiye ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen bölge adliye mahkemesi karar kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 25.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.