Esas No: 2017/8738
Karar No: 2021/5063
Karar Tarihi: 09.06.2021
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8738 Esas 2021/5063 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
Sanık hakkında "sahte müstahsil makbuzu kullanma" suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin ve hükmü sadece vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği anlaşılan katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde:
1- Sanığın hiç ekim yapmadığı veya sadece kendi ihtiyacı kadar ekim yaptığı hâlde gerçekte bir ürün satışı gerçekleştirmiş gibi ..."dan temin ettiği 21.11.2010 tarihli ve 11325 sayılı müstahsil makbuzunu kullanıp hububat prim destekleme ödemesinden faydalandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın suça konu makbuzu herhangi bir vergisel işlemde kullanmamış olması nedeniyle fiilin sübutu hâlinde 5237 sayılı TCK"nin 207. maddesinde düzenlenen "özel belgede sahtecilik" suçunu oluşturacağı dikkate alınarak; ...’ın tanık olarak çağrılması, duruşmada çekinme hakkı hatırlatıldıktan sonra, sanığı tanıyıp tanımadığı, suça konu belgenin ve belgedeki yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, gerekirse imza ve yazıların aidiyeti konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yüklenen fiilin nitelendirilmesinde hataya düşülerek hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
a) Kendini vekille temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken dilekçe yazım ücretine hükmolunması,
b) Dosya içerisinde bulunan suça konu belgenin akıbeti hakkında karar verilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.