Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/2037 Esas 2022/2478 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı ve davalı arasında yapılan bungalow tipi ev yapımı işine ilişkin sözleşmede, belediye tarafından yapılaşmaya izin verilmediği için sözleşmeden cayıldığı ve davacının davalıya 120.000 TL ödeme yaptığı iddiasıyla açılan davada, ilk derece mahkemesince 56.000 TL kar payı kabul edilerek, davalı şirketin aldığından bakiye kalan 64.000 TL'nin davacıya ödenmesine hükmedilmiştir. Yapılan itirazlar sonucunda Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi, kesinlik sınırı içinde kalınması nedeniyle kararın yerinde olduğuna karar vermiştir. Kanun maddelerine göre, temyiz sınırı 2020 yılı için 72.070 TL olarak belirlenmiştir ve dava 120.000 TL olduğundan bölge adliye mahkemesi kararı kesin sınırın altında kalmayıp, temyiz incelemesi yapılması gerektiği belirtilmiştir. Hükmün uygun bulunması sonucunda, davacının Mobilya İnşaat Taah. Ltd. Şti yönünden ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddedilmesine ve kararın onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise HMK'nın 362/1.a ve 373'tir.

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 7. Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen 27.01.2021 tarihli ek karar ile gerekçeli kararın temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı ile davalı yüklenici firma arasında imzalanan 24.12.2015 tarihli eser sözleşmesi gereğince Trabzon ili, ... ilçesi, ... Mahallesinde bungalow tipi ev yapımı işi için 280.000,00.-TL bedel ile anlaşma yapıldığını, müvekkilinin davalı firmaya 120.000,00.-TL ödeme yaptığını, firma yetkilisi ....’e elden, diğer ödemelerin ...’ın eşi ...’a ait hesaba havale yapıldığını, ilgili belediye tarafından bahse konu yapılaşmaya izin verilmediğinden şirkete geri bildirim yapılarak sözleşmeden caydıklarını bildirdiklerini, ancak herhangi bir ödeme yapmadığını, ihtarname gönderdiklerini belirterek, ödenen 120.000,00.-TL'nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, sözleşmenin imzalanmasından sonra 3 gün içinde işe başlandığını, davacının isteği ile 3 kez projenin çizdirildiğini, inşaat ekibi ve ekipmanlar ile Uzungöl’e gidildiğini, 93.607,00.-TL malzeme alındığını, imalatlara başlandığını, Nisan 2016’da bitirilmesi gerektiğini, montaja hazır hale geldiğinde davacının işi sürüncemede bıraktığını, son olarak izin alamadıklarını bildirip sözleşmeden caydıklarını bildirdiklerini, davalının her türlü imalat, malzeme, proje giderini ve kâr kaybına yönelik olumlu zararı talep hakkı bulunduğunu, 120.000,00.-TL talep ettiklerini ve takas definde bulunduklarını belirterek, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; 56.000,00 TL’nin kar payı olduğu kabul edilerek, bu miktarın tazminat olarak davalıya ödenmesine, davalı şirketin aldığından bakiye kalan 64.000,00 TL'nin 17/08/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... Mobilya İnşaat Taah. Ltd. Şti 'nden alınarak davacıya ödenmesine, davacı paranın hesabına gönderildiği ...'dan da paranın tahsili talep etmiş ise de, tarafların kabulünde olduğu üzere gönderilen bedelin şirkete, ahşap ev yapımı için gönderildiği, bu durumda davacı ile davalı ... arasında herhangi bir sözleşme ilişkisi bulunmadığından bu davalı yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince, davacı vekilinin başvurusunun esastan reddine kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi 27.01.2021 tarihli ek karar ile; davacı 120.000,00.-TL’nin tahsilini istemiş, mahkemece 64.000,00.-TL miktarındaki istemin kabulüne karar verilerek fazlaya ilişkin istem reddedilmiştir. Davacının istinaf incelemesine getirdiği miktar 56.000,00.-TL olup istinafa getirenin sıfatı ve istinaf edilen miktar itibariyle Dairece verilen karar tarihine göre HMK'nın 362/1.a hükmü gereğince kesinlik sınırı içinde kaldığından kesin olarak verilen kararın yerinde olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Ek karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1) Bölge Adliye Mahkemesine ait kararların temyiz sınırının, 6763 Sayılı Kanun 24/11/2016 tarihli 44. maddesi ile yapılan değişiklik sonucunda 6100 Sayılı HMK'nın Ek-1 maddesinin 1,2 bentlerine göre "(1) 200'üncü, 201'inci, 341'inci, 362'nci ve 369'uncu maddelerdeki parasal sınırlar her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298'inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk Lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz, (2) 200'üncü ve 201'inci maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hukuki işlemin yapıldığı, 341'inci, 362'nci ve 369'uncu maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır" hükmü uyarınca 2020 yılı için Yargıtay'da temyize başvurma sınırı 72.070,00.-TL olarak belirlenmiştir. Somut olayda davacı vekili, davalılara yönelttiği davasında 120.000 TL'nin tahsisini talep etmektedir. Bu itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilerek 64.000,00 TL'nin 17/08/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... Mobilya İnşaat Taah. Ltd. Şti 'nden alınarak davacıya ödenmesine karar verildiği, davacının davalı şirket yönünden istinaf incelemesine getirdiği miktar 56.000,00.-TL olup, istinafa getirenin sıfatı ve istinaf edilen miktar itibariyle Dairece verilen karar tarihine göre HMK'nın 362/1.a hükmü gereğince kesinlik sınırı içinde kaldığından kesin olarak verilen karar yerinde olup, davacı vekilinin davalı şirket yönünden ek kararı temyiz talebinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2)Mahkemece davalı ... hakkında açılan davanın reddine karar verilmiştir. Davacının davadaki talebi 120.000 TL olup, kesinlik sınırının üstünde kaldığından Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi tarafından kesin olarak karar verilmiş olması doğru görülmemiştir. Bu itibarla, davacının temyizi üzerine hükmün kesinlik sınırı altında kaldığından bahisle temyiz isteminin reddine dair verilen 27.01.2021 tarihli ek karar bu davalı yönünden kaldırılarak temyiz incelemesi yapılmıştır.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının .... Mobilya İnşaat Taah. Ltd. Şti yönünden ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddi ile 27.01.2021 tarihli ek kararın ONANMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin kesinlik nedeniyle reddine yönelik 27.01.2021 tarihli ek kararın KALDIRILMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın ONANMASINA, fazla yatırılan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 27.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.