Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9067 Esas 2022/55 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında verdiği hükümde davacı-karşı davalı kadının tazminat ve nafaka miktarları talepleri kabul edilirken, yoksulluk nafakası talebi ve ziynet alacağı talebinin bir kısmının reddedildiğini belirtti. Ancak davacı-karşı davalı kadın, vekilini azlettiği halde bu durumu mahkemeye bildirmedi. Bu nedenle, vekilin azil edildiği tarih sonrasında yapılan tebligat geçerli kabul edilemedi ve temyiz dilekçesi süresi aşıldığı için reddedildi. Kararın dayandığı kanun maddesi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 81. maddesidir ve vekilin azli veya istifası durumunda konuyla ilgili beyanın dilekçeyle bildirilmesi veya tutanağa geçirilmesi zorunluluğunu ve ilgili tarafına yapılacak tebligat giderinin peşin olarak ödenmesi gerektiğini düzenler.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından tazminat ve nafaka miktarları, reddedilen yoksulluk nafakası talebi ve ziynet alacağı davasının reddedilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk muhakemeleri Kanunu'nun 81. maddesi "Vekilin azli veya istifasının, mahkeme ve karşı taraf bakımından hüküm ifade edebilmesi için, bu konudaki beyanın dilekçeyle bildirilmesi veya tutanağa geçirilmesi ve gerektiğinde ilgilisine yapılacak tebligat giderinin de peşin olarak ödenmesi zorunludur." hükmünü taşımaktadır.
Davalı-karşı davacı kadın 25.02.2019 tarihinde vekili Av. ...'ı azletmiş, ancak azil dosyaya bildirilmemiştir. 29.06.2021 tarihli bölge adliye mahkemesi kararının 02.08.2021 tarihinde azledilen vekil Av. ...'a tebliği üzerine, söz konusu azilname davalı -karşı davacı asıl tarafından dava dosyasına temyiz süresi geçtikten sonra 17.09.2021 tarihli temyiz dilekçesi ile aynı tarihte ibraz edilmiştir. Bu durumda azledilen vekile yapılan 02.08.2021 tarihli tebliğ geçerlidir. Bu sebeple, temyiz dilekçesinin süre aşımı nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 17.01.2022 (Pzt.)