Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9488 Esas 2022/314 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılamasında ilk derece mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına hükmedilmiştir. Karar davacı-karşı davalı kadın tarafından istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince, davalı-karşı davacı erkek ağır kusurlu, davacı-karşı davalı kadın az kusurlu kabul edilerek kadın yararına maddi-manevi tazminata karar verilmiş ise de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden; Bölge adliye mahkemesince, erkeğin kadını ailesi ile görüştürmediği ve ailesi evine bıraktığı vakıası davalı-karşı davacı erkeğe kusur olarak yüklenmişse de, bu vakıaya ilişkin tanık beyanının sebep ve saiki açıklanmayan, inandırıcı olmaktan uzak, soyut izahlardan ibaret olduğu, erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, diğer yandan davacı-karşı davalı kadının mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında aile müdahalesine sessiz kaldığıda anlaşılmaktadır. Bu halde evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden bölge adliye mahkemesince yanılgılı değerlendirme sonucu erkeğin ağır, kadının az kusurlu olarak kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata karar verilemez. Kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 nci madde koşulları oluşmamıştır. O halde, davacı-karşı davalı kadının maddî ve manevî tazminat isteklerinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
4-İncelenen dosyada tarafların 04.07.2018 tarihinde evlendikleri, fiilen dört ay birlikte kaldıkları, davanın da 13.11.2019 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır. Boşanan eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, nafaka talep eden eşin boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olması gerekir (TMK m. 175) Türk Medeni Kanunu’nun 176/1 inci maddesi nazara alınarak, hakimin takdir yetkisi çerçevesinde tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına uygun olarak yoksulluk nafakası yönünden bir defaya mahsus olmak üzere "toptan ödeme" kararı verilmesi hususu da değerlendirilerek buna göre yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.20.01.2022 (Prş.)