Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8926 Esas 2022/643 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/8926
Karar No: 2022/643
Karar Tarihi: 26.01.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8926 Esas 2022/643 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bölge adliye mahkemesinde görülen bir boşanma davasında, davalı-karşı davacı kadının maddi-manevi tazminat ve nafaka miktarları yönünden temyiz itirazları değerlendirilmiştir. Mahkeme kararında, delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmediği ve kadının temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak takdir edilen maddi tazminat miktarının düşük olduğuna karar verilmiştir. Türk Medeni Kanununun 4. maddesi çerçevesinde hakkaniyet ilkesinin gözetilmesi gerektiği ve daha uygun bir tazminat miktarının takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, bölge adliye mahkemesinin kararı kaldırılmış, ilk derece mahkemesi kararı bozulmuş ve temyize konu olmayan diğer bölümler onanmıştır.
Kanun maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Hukuk işlerinde hakkaniyet kuralları esastır.\"
2. Hukuk Dairesi         2021/8926 E.  ,  2022/643 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından maddî-manevî tazminat ve nafaka miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî tazminat miktarı azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.01.2022 (Çar.)













    Hemen Ara