Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9344 Esas 2022/688 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi tarafından verilen karşılıklı boşanma davasına ilişkin karara yapılan temyiz başvurusu sonucunda, davalı-karşı davacı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilerek daha uygun miktarda tazminatın takdir edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi dikkate alınarak kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Detaylı açıklama:
- Yukarıdaki mahkeme kararı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi tarafından verilmiştir.
- Karşılıklı boşanma davasına ilişkin olan kararın temyiz edildiği belirtilmektedir.
- Kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebepler ve delillerin takdirinde bir yanlışlık olmadığı belirtilmektedir.
- Davacı-karşı davalı erkeğin bütün, davalı-karşı davacı kadının ise bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğu ifade edilmektedir.
- Tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ve ihlal edilen menfaatler gibi faktörler göz önünde bulundurularak davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilmektedir.
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükmünün dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminatın takdir edilmesi gerektiği ifade edilmektedir.
- Bu nedenle, mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
- Ayrıca, kararda yer alan kanun maddeleri şöyledir: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, velâyet, velâyete bağlı kişisel ilişki, ortak çocuklar lehine hükmedilen nafakalar, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakası ile tazminatlar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarları ile yoksulluk nafakasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer itirazların yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Tüba'ya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.01.2022 (Çrş.)