Esas No: 2021/4443
Karar No: 2022/2681
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/4443 Esas 2022/2681 Karar Sayılı İlamı
6. Hukuk Dairesi 2021/4443 E. , 2022/2681 K.Özet:
Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada 85.000 TL'nin tahsili talep edilmiş, mahkeme 77.230,17 TL üzerinden kısmen kabul etmiş, kabul edilen tutar için istinaf başvurusu yapılmış, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi ise esastan reddetmiştir. Davalı tarafından yapılan temyiz başvurusu kesinlik sınırı altında olduğundan reddedilmiştir. Hüküm 2022/2681 sayılı kararla verilmiştir. Kanun maddeleri olarak HMK 362/1-a, 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi ve HMK'nın ek 1. maddesi belirtilmiştir. Buna göre, Bölge Adliye Mahkemesi'nin kesinlik sınırı 2021 yılı için 78.630,00 TL olarak belirlenmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
- K A R A R -
HMK 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun’un 42. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesinin miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup, temyiz edilemez. HMK’nın ek 1. madde gereğince bu miktar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2021 yılı için temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL’dir.
Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalarla birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda 85.000,00 TL’nin tahsili talep edilmiş, ilk derece mahkemesince davanın 77.230,17 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verilmiş, kabul edilen 77.230,17 TL yönünden davalı istinaf başvurusunda bulunmuş, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş ve bu hükme karşı davalı tarafından temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Bu durumda temyiz başvurusu Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi kararı ile kabulüne karar verilen 77.230,17 TL için yapılmış olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihine göre temyiz eden yönünden kesinlik sınırı altında kalmaktadır.
Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344'üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtaya gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi kararının miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle verildi.