Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9503 Esas 2022/772 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi'nde gerçekleşen boşanma davasında, davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ve nafaka miktarının artırılması yönünde, davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ve kadın yararına hükmolunan yoksulluk nafakası yönünden temyiz talebi yapılmıştır. Mahkeme, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarını yersiz bulmuştur. Ancak, nafakanın miktarı konusunda kadın lehine Türk Medeni Kanunu 176/1. madde nazara alınarak, irat şeklinde ödeme yönünde yeniden karar verilmesi gerektiği belirtilerek, karar bozulmuştur.
Detaylı ve açıklayıcı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu 176/1. madde: \"Boşanma yüzünden zayıflığına veya kusuru olmadığı halde geçimi kendisinden beklenemeyecek derecede zayıf düşecek taraf, geçimi için diğer taraftan maddi nafaka isteyebilir.\"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, nafaka miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ve kadın yararına hükmolunan yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına takdir edilen toptan yoksulluk nafakası miktarı az olduğu gibi, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, evlilikte geçen süre ve yaşları da dikkate alındığında kadın yararına Türk Medeni Kanunu’nun 176/1 inci maddesi nazara alınarak, hakimin takdir yetkisi çerçevesinde yoksulluk nafakası yönünden "irat şeklinde ödeme" yönünde karar verilip verilemeyeceği hususu değerlendirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 31.01.2022 (Pzt.)