Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9213 Esas 2022/812 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatlar hakkında karar verilmesine yer olmadığı kararı, iştirak nafakasının miktarı ve ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadın dava dilekçesinde takılan 5 adet 22 ayar bileziğin davalıda kalmış olduğundan bahisle aynen iadesine ve yargılama sürecinde verdiği beyan dilekçesi ile bir kısım ziynetin de erkek tarafından zorla elinden alındığı iddiasıyla aynen yahut bedelinin iadesine karar verilmesini talep etmiş, davalı erkek ise yargılamada kadının eşyaları aldığını belirterek talebin reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonrasında kadının ziynetlerini evden alamadığını ve erkek tarafından zorla elinden alındığını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Her ne kadar mahkemece davacı kadının iddiasını ispatlayamadığının kabulü ile davanın reddine karar verilmiş ise de; dosya içeriğine göre davacı kadının evden fiziksel şiddete uğrayarak bir süre sonra ambulans ile hastaneye götürülmek suretiyle ayrıldığı, sonrasında müşterek haneye hiç geri dönmediği, davalı erkeğin ise kadının evde kaldığını iddia ettiği 5 adet bileziğin kadın tarafından götürüldüğü yönündeki iddiasını ispata yarar delil ibraz edemediği anlaşılmaktadır. Hal böyle iken, kadının evden ayrılış biçimi de göz önüne alındığında kadının davalıda kaldığını iddia ettiği 5 adet 22 ayar bilezik yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı kadının boşanma davası yönünden temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemeye gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bentler dışındaki temyiz itirazları yersizdir.
b)Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre, ortak çocuklar 2011 doğumlu ..., 2012 doğumlu ... ve 2015 doğumlu ...'ın ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen iştirak nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. ve 2/b. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz edilen hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 31.01.2022 (Pzt.)