Esas No: 2022/574
Karar No: 2022/850
Karar Tarihi: 01.02.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/574 Esas 2022/850 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/574 E. , 2022/850 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi ve nafakalar yönünden; davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, nafakalar ve derdestlik itirazının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun "Hükmün kapsamı" başlıklı 297/1-c maddesinde; tarafların iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebeplerinin gösterileceği düzenlemesine yer verilmiştir. Bir mahkeme kararının gerekçesi; o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyar. Kısaca, maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterir. Tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp, değerlendirebilmeleri ve Yargıtay'ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için ortada usulüne uygun şekilde oluşturulmuş, hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeler özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıkta bir gerekçe bölümünün bulunması zorunludur. Mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerektiğini öngören Anayasa'nın 141/3. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 27/c ve 297. maddeleri işte bu amacı gerçekleştirmeye yöneliktir. Davacı kadın tarafından TMK m. 166/1 hukuki sebebine dayalı olarak açılan boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer’ilerine karar veren mahkeme; karar gerekçesinin dört, beş ve altıncı sayfalarında tarafların boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu oldukları, kararın altıncı sayfasının birinci paragrafında ise tarafların birbirlerini aralarındaki geçimsizliğe sebebiyet veren olaylar nedeniyle affettikleri belirtilerek hükmün gerekçesinde çelişki oluşturmuş, aynı zamanda mahkemece hangi vakıaların taraflara kusur olarak yüklendiği de gerekçede belirtilmemiştir. Mahkeme, hangi vakıaları kusur olarak nitelendirdiğini ve kusur derecelerini Yargıtay denetimine elverişli şekilde gerekçeli olarak açıklamak zorundadır. Bu bakımdan gerekçe kendi içinde çelişkili olup denetime elverişli değildir. Gerekçe bölümünde yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oy birliğiyle karar verildi. 01.02.2022 (Salı)