Esas No: 2016/3952
Karar No: 2021/4382
Karar Tarihi: 21.06.2021
Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3952 Esas 2021/4382 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, cinsel saldırı, çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama, mala zarar verme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (katılan sanık ...); kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, tehdit (katılan sanık ...)
HÜKÜM : Katılan sanık ...’in hırsızlık, cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme (mağdure ...’ye yönelik) ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs (mağdure ..."ya yönelik) suçlarından beraatine, mala zarar verme ve kasten yaralama (katılan sanık ...’e yönelik) suçlarından mahkumiyetine; katılan sanık ...’in atılı suçlardan mahkumiyetine (katılan sanık ..."e karşı)
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, katılan ...’a karşı işlenen hırsızlık, cinsel saldırı, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyiz edilmediği gözetilerek incelemenin katılan sanık ... hakkında mağdure ...’ya yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, katılan sanık ...’e yönelik kasten yaralama, mala zarar verme ve katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’e yönelik kasten yaralama, mala zarar verme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup bu kapsamda sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL para cezasının temyizi mümkün bulunmadığından, katılan sanık ... müdafisinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet, tehdit ve katılan sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezalar nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği gibi beraat hükümlerinin de dosya kapsamına uygun olduğu anlaşıldığından, katılan sanıklar müdafileri ile katılan mağdure ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Katılan sanığın işlediği kasten yaralama suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden katılan sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.