Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1182 Esas 2022/1628 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir nafaka davasında verilen hüküm ile ilgili temyiz başvurusunu inceledi. Davalı erkeğin vekalet ücretine yönelik temyiz başvurusu reddedildi ve karar kesinleşti. Yoksulluk nafakasının artırılması davasına yönelik temyiz dilekçesi ise Vergi Usul Kanunu'na göre belirlenen temyiz sınırının altında kaldığı için reddedildi ve karar kesinleşti. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesi b bendi uyarınca \"Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar\" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür.

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Nafakanın Artırılması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından; davanın kabul edilen kısmı ve aleyhine hükmedilen vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin "Aleyhine hükmedilen vekâlet ücretine" yönelik temyiz başvurusunun incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince bu yöne ilişkin olarak verilen hüküm davalı erkek tarafından istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir. Bu nedenle davalı erkeğin, istinaf edilmeyerek kesinleşen bu yöne ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin "Artırılan yoksulluk nafakası miktarına (davanın kabul edilen kısmına)" yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesine gelince;
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Temyize konu yoksulluk nafakasının artırılmasına karar verilen toplam yıllık nafaka miktarı (400,00 TL aylık artış * 12 = 4.800,00 TL ) karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'yi aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalmakla verilen karar kesindir. Açıklanan nedenle, davalı erkeğin, kadının yoksulluk nafakasının artırılması davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı erkeğin "Aleyhine hükmedilen vekalet ücretine" yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple, "Artırılan yoksulluk nafakası miktarına (davanın kabul edilen kısmına)" yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ayrı ayrı REDDİNE, istek halinde temyiz başvuru harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.02.2022(Salı)