Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10736 Esas 2022/1691 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin boşanma davasının kabulü, reddedilen boşanma davası, reddedilen yoksulluk nafakası ve manevî tazminat talebi ile ziynet alacağı davasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Mahkemece tarafların karşılıklı açtıkları boşanma davalarına ve kadının karşı ziynet alacağı davasına ilişkin yapılan yargılama sonucunda erkeğin boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadının boşanma ve ziynet alacağı davasının reddine karar verilmiş, kadın tarafından ziynet alacağına yönelik istinaf talebi bulunmadığı halde ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz talebinde bulunulmuştur. İstinaf edilmeyen yönlere ilişkin temyiz talebinde bulunulamayacağı gibi, kadının reddine karar verilen ziynet alacağı talebi 40.000 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 78.630 TL'yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mahkemece tarafların karşılıklı açtıkları boşanma davalarına ve kadının karşı ziynet alacağı davasına ilişkin yapılan yargılama sonucunda erkeğin boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadının boşanma ve ziynet alacağı davasının reddine karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen bu hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; erkeğin davasının kabulü, kendi davasının reddi, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminat taleplerinin reddi, eksik incelemeye yönelik istinaf edilmiştir. İstinaf talebinde bulunan davalı-karşı davacı kadın tarafından verilen istinaf dilekçesinin sonuç kısmında ilk derece mahkeme hükmünün kaldırılmasına dendiğine göre kendi davasının reddinin ve erkeğin davasının kabulünün de istinaf edildiği, ne var ki kadının bu talebinin bölge adliye mahkemesince istinaf incelemesi dışında bırakılarak incelenmediği;istinaf sınırlamasının kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası ile manevi tazminat olarak belirlendiği, tedbir nafakasına yönelik istinaf talebinin kabulü ile diger istinaf taleplerinin esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
HMK'nın 355. maddesine göre re'sen gözetilecek kamu düzenine aykırı haller dışında istinaf incelemesi, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır. Ayrıca hükmün sonuç kısmında her bir talep hakkında ayrı ayrı hüküm kurulmalı ve taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir (HMK m. 297/2). O halde davalı-karşı davacı kadının kendi davasının reddi ve erkeğin davasının
kabulüne yönelik istinaf talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken istinaf sınırlamasının hatalı yapılması ve bu hatalı sınırlandırmaya göre kadının her iki davaya yönelik istinaf talebinin incelenmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin reddine, temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-karşı davalı kadının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.23.02.2022(Çrş.)