Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1141 Esas 2022/1885 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, mahkeme tarafından erkek lehine manevi tazminat kararı verilmiş ve kadının feri talepleri reddedilmiştir. Ancak tarafların eşit kusurlu olduğuna ve erkek lehine manevi tazminata hükmedilmeyeceğine dair bozma kararı sonrası, mahkeme direnme kararı vererek erkek lehine 7000TL manevî tazminata hükmetmiştir. Dairemizce direnme kararı yerinde görülmemiş ve dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na gönderilmiştir. Genel Kurul'un kararı ile direnme kararı uygun bulunmuştur. Dosya manevî tazminatın miktarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için yeniden dairemize gönderilmiştir. Kadının temyiz itirazları yersiz bulunarak, mahkeme hükmünün ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 166/3,
-Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 174.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflar arasında görülen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, mahalli mahkemece verilen 2015/23Esas ve 2015/532Karar sayılı ilk karar ile tarafların boşanmalarına karar verilerek; boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadının ağır, erkeğin az kusurlu olduğundan bahisle; erkek lehine manevî tazminata hükmedilmiş ve kadının feri talepleri reddedilmiştir. Hükme karşı taraflarca feriler yönünden temyize başvurulmuş ve Dairemizin 2015/21619Esas ve 2016/15122Karar sayılı bozma ilamında; tarafların eşit kusurlu oldukları ve erkek lehine manevî tazminata hükmedilmeyeceğinden bahisle, karar bozulmuştur. Bozma sonrası dosya kendisine gönderilen mahalli mahkeme direnme kararı vererek erkek lehine 7000TL manevî tazminata hükmetmiştir. Dairemizce direnme kararı yerinde görülmemiş ve dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na gönderilmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/2-3177Esas ve 2021/1162Karar sayılı kararı ile direnme kararı uygun bulunmuş ve dosya manevî tazminatın miktarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dairemize gönderilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kadının temyiz itirazları yersiz olduğundan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen mahalli mahkeme hükmünün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 154.30 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.28.02.2022 (Pzt.)