Esas No: 2021/10864
Karar No: 2022/1927
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10864 Esas 2022/1927 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2021/10864 E. , 2022/1927 K.Özet:
Davalı-karşı davacı kadın ile erkek arasındaki boşanma-tedbir nafakası davasının İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi tarafından görüldüğü belirtilmiştir. Kararda, kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, asıl davada nafakaların miktarı, yoksulluk nafakasının ve tazminatların reddi ile karşı davada tedbir nafakalarının miktarı yönünden temyiz edildiği ifade edilmektedir. Mahkeme davalı-karşı davacı kadının bağımsız tedbir nafakası davasında reddedilen miktar yönünden temyiz talebini kabul etmemiştir. Bunun sebebi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'un 362. maddesi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca temyiz sınırının altında kalan para alacağının temyiz edilemeyeceği kararlaştırılmasıdır. Temyize konu olan ortak çocuklar yararına hükmedilen tedbir nafakalarının reddedilen yıllık miktarı 9.600,00 TL ve kadın yararına hükmedilen tedbir nafakasının reddedilen yıllık miktarı 4.200,00 TL'dir. Karar tarihi itibariyle kesinlik sınırı \"78.630,00 TL\" olarak belirlendiğinden davalı-karşı davacı kadının tedbir nafakası davasına yönelik temyiz talebi reddedilmiştir. Diğer bölümlerle ilgili yapılan temyiz itirazları ise yersiz görülerek kararın onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi
- Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi
- 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi (HMK m. 341, 362)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Tedbir Nafakası
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, asıl davada nafakaların miktarı, yoksulluk nafakasının ve tazminatların reddi ile karşı davada tedbir nafakalarının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davalı- karşı davacı kadının bağımsız tedbir nafakası davasında reddedilen miktar yönünden temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Temyize konu ortak çocuklar yararına hükmedilen tedbir nafakalarının reddedilen yıllık miktarı 9.600,00 TL ve kadın yararına hükmedilen tedbir nafakasının reddedilen yıllık miktarı 4.200,00 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 78.630,00 TL'yi aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan para alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı kadının tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacı kadının erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, asıl davada nafakaların miktarı, yoksulluk nafakasının ve tazminatların reddi yönünden temyiz dilekçesinin incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazları yersizdir.
SONUÇ: Davalı- karşı davacı kadının bağımsız tedbir nafakasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 01.03.2022 (Salı)