Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/509 Esas 2022/1957 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin, karşılıklı boşanma davası üzerine verdiği hüküm temyiz edildi. Daire, önceki hükümleri uygulayarak davacı-karşı davalı kadının yararına 125.000 TL maddi tazminat hükmetti. Ancak, bozma ilamında belirtilen ilkelere uygun olmadığı için bu maddi tazminat miktarının az olduğuna karar verildi. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenle, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı bulundu ve karar bozuldu. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesine göre maddi tazminat talebi için adil ve makul bir miktar belirlenmelidir.

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından tazminatların miktarları yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Bölge adliye mahkemesince bozmadan önce kurulan ilk hükümde davacı-karşı davalı kadın yararına 200.000 TL maddî tazminata hükmedilmiş, kararın davalı-karşı davacı erkek tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 15.09.2021 tarihli ilamı ile kadın yararına hükmolunan maddî tazminat miktarının çok olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı-karşı davalı kadın yararına bu kez 125.000 TL maddî tazminata hükmedilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı-karşı davalı kadın yararına hükmedilen maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Lütfi'ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'a geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 01.03.2022 (Salı)