Esas No: 2022/71
Karar No: 2022/1981
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/71 Esas 2022/1981 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/71 E. , 2022/1981 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı -davalı kadın kusur belirlemesi, erkeğin boşanma davasının kabulü, reddedilen tazminat talepleri ile nafakaların miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadının boşanma davasının kabulü, nafakalar ile reddedilen tazminat taleplerine yönelik temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı- davacı erkeğin tüm, davacı- davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir
2-Taraflarca karşılıklı açılan boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucundan ilk derece mahkemesince eşit kusurlu olduklarından bahisle her iki tarafın davasının kabulü ile boşanmalarına karar verilmiş, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesi tarafından yoksulluk nafakası yönünden istinaf talebinin kabul edilerek yeniden hüküm kurulmuş, tarafların sair yönlere ilişkin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiş, bu karara karşı taraflarca yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz talebinde bulunulmuştur
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; tarafların mahkemece belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarına göre, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren vakıalarda davacı-davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu olarak kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2.bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı- davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların, kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu bu eşin, en azından diğerinin maddi desteğini yitirdiği anlaşılmıştır. O halde mahkemece, tarafların, sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50. 51) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda maddi (TMK 174/1) ve manevi (TMK 174/2) tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde kadının tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2.ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'ye yükletilmesine peşin alınan harcı mahsubuna ve 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran ...'ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 02.03.2022(Çrş.)