Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10007 Esas 2022/2094 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2021/10007 E. ve 2022/2094 K. sayılı karar boşanma davasıyla ilgilidir. Taraflar arasındaki davada kadın tarafından talep edilen tazminat ve nafaka miktarı ile erkek tarafından verilen tamamı itiraz edilmiştir. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumlarını, kusur derecelerini ve menfaatlerini dikkate alarak kadın lehine maddi tazminat hükmetmiştir ancak bu miktarın az olduğuna karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararı bu sebeple kaldırılmış, ilk derece mahkemesi kararı ise bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu'nun 174/1, 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleridir.

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından katılma yolu ile tazminatlar ile yoksulluk ve iştirak nafakasının miktarı; davalı erkek tarafından ise tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm; davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA; bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.07.03.2022(Pzt.)