Esas No: 2022/1697
Karar No: 2022/2296
Karar Tarihi: 10.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1697 Esas 2022/2296 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/1697 E. , 2022/2296 K.Özet:
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, bir nişan hediyelerinin iadesi davasında verdiği kararda, miktar veya değeri 40.000 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararların temyiz edilemeyeceğine karar verdi. Ayrıca, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması gerektiğini belirtti. Karar tarihi itibariyle miktarın 78.630,00 TL olduğunu belirten Mahkeme, kabul edilen ziynet alacağının miktarının 9.548,00 TL olduğunu ve kesinlik sınırını aşmadığını söyledi. Bu nedenle, davalının temyiz dilekçesinin reddedilmesine karar verildi. Kanun maddeleri, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341 ve 362 maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Nişan Hediyelerinin İadesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda kabul edilen ziynet alacağı miktarı 9.548,00 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'yi aşmadığından istinaf üzerine bölge adliye mahkemesince verilen karar Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince kesindir. Bu sebeple davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 10.03.2022 (Prş.)