Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8245 Esas 2022/2300 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasına ilişkin olarak verilen kararın temyiz incelemesini yapmıştır. Kararda, davacı kadının zina hukuki sebebine dayalı davasının reddi, kusur belirlemesi, tedbir nafakasının kaldırılması, çocuk yararına ergin olduğu tarihe kadar tedbir nafakasına hükmedilmesi ile yoksulluk nafakası talebinin reddi, manevi tazminatın miktarı, maddi tazminat isteminin değerlendirilmemesi gibi konular ele alınmıştır. Kararda bazı kanun maddeleri de açıklandığı için, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi, ek madde 1'i ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi de belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Tedbir Nafakası

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından zina hukuki sebebine dayalı davasının reddi, kusur belirlemesi, tedbir nafakasının kaldırılması, çocuk yararına ergin olduğu tarihe kadar tedbir nafakasına hükmedilmesi ile yoksulluk nafakası talebinin reddi, manevi tazminatın miktarı, maddi tazminat isteminin değerlendirilmemesi, bölge adliye mahkemesince yargılama harç ve giderleri ile vekalet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 22.02.2022 günü temyiz eden davacı ... ve karşı taraf davalı ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadının bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK'nın 362 nci maddesinin 1 inci fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun'un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarılma bu miktar "78.630,00TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda davacı kadın ortak çocuk yararına aylık 1.500 TL bağımsız tedbir nafakası talep etmiştir. İlk derece mahkemesince ortak çocuk yararına çocuğun ergin olduğu tarihe kadar aylık 1.000 TL tedbir nafakasına hükmedilmiştir. Ortak çocuk yararına hükmedilen bir yıllık nafaka miktarı göz önüne alındığında bölge adliye mahkemesinin bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik kararı kesindir. Bu nedenle kadının; bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı kadının bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 10.03.2022 (Per.)