Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1702 Esas 2022/2297 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2022/1702 E. ve 2022/2297 K. sayılı hükümde, maddi ve manevi tazminat talebinin reddi ile çeyiz eşyası alacağının reddedilen kısmının olduğu belirtildi. Davanın değerinin kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'yi aşmadığından dolayı temyiz edilemeyeceği ve istinaf kararının kesinlik kazandığı belirtildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a bendi ve 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile eklenen ek madde 1'dir. Bu kanun maddeleri gereği karar kapsamındaki dava miktarının kesinlik sınırı olup, her yıl yeniden değerleme oranında artırılmaktadır.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanmadan Sonra Açılan Maddi ve Manevi Tazminat- Çeyiz Eşyası Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından maddi ve manevi tazminat talebinin reddi, çeyiz eşyası alacağının reddedilen kısmı ve yargılama giderleri ile vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda reddedilen maddî tazminat davasının değeri 70.000,00 TL, yine reddedilen manevî tazminat davasının değeri 10.000,00 TL, çeyiz eşyası alacağının reddedilen kısmı ise 28.419,00 TL olup, bu miktarlar ayrı ayrı karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'yi aşmadığından istinaf üzerine bölge adliye mahkemesince verilen karar Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince kesindir. Bu sebeple davacının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 10.03.2022 (Prş.)