Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/218 Esas 2022/2286 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir nişanın bozulması sebebiyle maddi ve manevi tazminat davası açılmıştır. Ancak mahkeme, davayı reddetmiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz başvurusu, kararın miktar sınırını aşmaması nedeniyle reddedilmiştir. Kanun maddelerine göre, miktarı 40.000 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlar temyiz edilemez. Bu sınır 2022 yılı itibariyle 78.630,00 TL olarak belirlenmiştir. Mahkeme kararının kesinleştiği, davacının temyiz başvurusunun reddedildiği ve temyiz harcının istek halinde geri verileceği belirtilmiştir. Kanun maddelerine göre, HMK'nın 362. maddesi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca temyiz parasal sınırları yeniden değerleme oranında artırılacaktır.

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Nişan Bozulması Sebebiyle Maddi ve Manevi Tazminat

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda reddedilen maddi tazminat davasının değeri 8.000,00 TL, yine reddedilen manevi tazminat davasının değeri 15.000,00 TL olup, bu miktarlar ayrı ayrı karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'yi aşmadığından istinaf üzerine bölge adliye mahkemesince verilen karar Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince kesindir. Bu sebeple davacının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
10.03.2022 (Prş.)