Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/453 Esas 2022/2334 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi tarafından verilen karşılıklı boşanma davasına ilişkin hüküm incelendi. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda tarafların boşanmalarına karar verilmiş, ancak davalı-davacı erkeğin başka bir kadınla sürekli telefon görüşmesi yaptığı tespit edilmiştir. Bu sebeple taraflar eşit kusurlu olmalarına rağmen ilk derece mahkemesinde kadının ağır kusurlu olduğu kabul edilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulması ve tarafların eşit kusurlu olduğunun kabul edilerek tüm itirazların reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Aynı zamanda, davalı-davacı erkeğin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi ve davacı-davalı kadının yoksulluk nafakası talebinin kabulü yönünde karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 ve 175. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, erkek yararına hükmedilen tazminatlar ile tazminat ve yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden, davalı-davacı erkek tarafından, velâyet düzenlemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflarca karşılıklı açılan boşanma davasının ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda, boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davacı-davalı kadının ağır, davalı-davacı erkeğin az kusurlu olduğu kabul edilerek karşılıklı davaların kabulü ile tarafların boşanmalarına ve ferilerine karar verilmiş, karara karşı taraflar istinaf başvurusunda bulunmuş, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince başvuruların esastan reddine karar verilmiş, karara karşı taraflar temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; ilk derece mahkemesince belirlenen ve gerçekleşen tarafların kusurlu davranışlarının yanında davalı-davacı erkeğin başka kadınla çok sayıda telefon görüşmesi yaparak güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. O halde, boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekirken bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddî ve manevî tazminata karar verilemez. Davalı-davacı erkek yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. madde koşulları oluşmamıştır. O halde davalı-davacı erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesi sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
4-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan malî gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, herhangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı-davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3. ve 4. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'ye yükletilmesine peşin alınan harcı mahsubuna ve 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran ...'ye geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.14.03.2022(Pzt.)