Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/428 Esas 2022/2342 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında, kadının ziynet alacağı davasının reddine, kusur belirlemesi, manevi tazminat miktarı ve maddi tazminat talebine ilişkin tefrik kararına ilişkin hükümleri kısmen yeniden değerlendirdi. Kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine, diğer temyiz itirazlarının ise yersiz olduğuna karar verildi. Kadın yararına takdir edilen manevi tazminat miktarının çok olduğu ve daha uygun bir miktarın belirlenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, HMK'nın 362/1-b bendi ve 6100 sayılı HMK'ya eklenen ek madde 1, TMK m. 174/2, ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri gösterildi. Temyiz peşin harcının istek halinde yatıran kişiye geri verileceği belirtildi.

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından asıl boşanma davasının reddi, kusur belirlemesi, manevi tazminat miktarı, maddi tazminat talebine ilişkin tefrik kararı ve ziynet alacağı davasının reddi yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirmesi ve kadın yararına hükmedilen manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadının ziynet alacağı davasının reddine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m/341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda talep edilen ziynet alacağının miktarı 61.290TL olup, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince ziynet alacağına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davacı-davalı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'e geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 14.03.2022 (Pzt.)