Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1966 Esas 2022/2680 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı erkek ile davacı kadın arasında tazminat davası görülmüştür. Mahkeme, davalının kusur belirlemesine yönelik temyiz itirazlarını reddetmiş, davacı kadının tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazını ise kısmen kabul etmiştir. Mahkeme, daha uygun bir tazminat miktarının belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine atıfta bulunarak hakkaniyet ilkesi göz önünde bulundurulmalıdır. Ayrıca, karar düzeltme yolu açık olmakla birlikte kararın onanması kararlaştırılmıştır.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tazminat

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, maddî tazminatın miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, maddî tazminat ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre, davalı erkeğin kusur belirlemesine yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların maddî tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Davalı erkeğin maddî tazminata yönelik temyiz itirazları yerinde olmadığından reddine karar vermek gerekmiştir.
b-Davacı kadının maddî tazminatın miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davalı erkeğin maddî tazminata yönelik temyiz itirazlarının yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı erkeğin vekâlet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 21.03.2022 (Pzt.)