Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2167 Esas 2022/2687 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karşılıklı Boşanma davasında, erkeğin boşanma davasının reddedilmesi ve kadının davasının kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiştir. Kadın lehine 10.000 TL maddi, 10.000 manevi tazminat hükmedilmiştir. Erkek tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucunda, erkeğin boşanma davasının kabul edilmesine ve tarafların eşit kusurlu olduğundan tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Kadın tarafından yapılan temyiz başvurusu üzerine yargılama sonucunda, erkeğin ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle kadın lehine 25.000 maddi, 20.000 manevi tazminat hükmedilmiştir. Ancak, erkek tarafından yapılan istinaf başvurusu sonrasında kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarı artırılmamıştır. Bu nedenle, bölge adliye mahkemesi kararı bozulmuş ve temyiz peşin harç istek halinde yatırana geri verilmiştir.
Kanun maddeleri: Boşanma davalarında tazminatın belirlenmesi için Türk Medeni Kanunu'nun 174 ve devamı maddeleri uyarınca kusur belirlenir, belirlenen kusura göre maddi ve manevi tazminat hükmedilir (TMK md. 174-189). Bozma durumlarında, tarafın usulî kazanılmış hakları saklı tutulur (Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) md. 367).

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre
davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasında görülen karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ve kadın lehine, 10.000 TL maddî, 10.000 manevî tazminata hükmedilmiştir. Hükme karşı sadece davacı-karşı davalı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince, erkeğin davasının reddi ve kadın lehıne hukmedılen tazmınatlar yönünden erkeğin istinaf taleplerinin kabulü ile erkeğin boşanma davasının kabulüne, taraflar eşit kusurlu olduğundan tarafların tazmınat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi ve nafakalar yönünden temyiz edilmiştir. Dairemizce, erkeğin ağır kusurlu olduğu ve kadın lehıne maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince verilen ikinci hükümde davalı- karşı davacı kadın lehine 25.000 maddî, 20.000 manevî tazminata hükmedilmiştir. İlk derece mahkemesinin ilk kararına karşı sadece davacı-karşı davalı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmakla; kadın lehine hükmedilen 10.000 TL maddî, 10.000 manevî tazminat miktarı erkek için usulî kazanılmış hak oluşturmuştur. Bölge adliye mahkemesi tarafından, bu durum gözetilmeden, kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarının artırılması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 21.03.2022 (Pzt.)