Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/2551 Esas 2022/2831 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, HMK 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi gereği 40.000 TL'yi (bu tutar dahil) aşmayan davalara ilişkin kararların kesinleştiğini ve temyiz edilemediğini belirtti. Bu miktar, her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacak. Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararları yönünden 2022 yılı için temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olarak belirlendi. Kararda, temyiz istemi reddedildi ve temyiz edilen karar kesin olduğundan bu konuda inceleme yapılmaksızın dosya Yargıtay'a gönderilmiş ise temyiz talebinin reddedilebileceği belirtildi. Kararda bahsedilen kanun maddesi ve değerlendirme oranı açıklandı.

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

- K A R A R -
HMK 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun’un 42. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi'nin miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup, temyiz edilemez. HMK’nın ek 1. madde gereğince bu miktar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2022 yılı için temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL’dir.
Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalarla birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda 160.266,56 TL’nin tahsili talep edilmiş, ilk derece mahkemesince davanın 87.266,56 TL'sinin kabulüne karar verilmiş, ret ve kabul edilen miktarlar yönünden taraflar istinaf başvurusunda bulunmuş, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce tarafların istinaf istemlerinin reddine karar verilmiş ve bu hükme karşı taraf vekilleri tarafından temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Bu durumda temyiz başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile reddedilen 73.000,00 TL ile kabulüne karar verilen 87.266,56 TL için yapılmış olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihine göre temyiz eden yönünden kesinlik sınırı altında kalmaktadır.
Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344'üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz isteminin, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararının miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde taraflara iadesine, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.