Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1002 Esas 2022/2808 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Van Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma ve ziynet alacağı davasında, mahkeme tarafından davalı erkek lehine karar verilmiştir. Ancak davalı erkek bu kararı temyiz etmiş ve uyuşmazlık Yargıtay'a taşınmıştır. Yapılan incelemede, ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedilirken, boşanma kararının onanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi
- 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi
- HMK m. 341, 362
- Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesi.

MAHKEMESİ : Van Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, boşanma ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar "78.630TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda mahkemece kabul edilen ziynet alacağı tutarı 9.300TL olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin boşanmaya yönelik temyiz incelemesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.24.03.2022 (Prş.)