Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1648 Esas 2022/2917 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Temyiz itirazlarının çoğu reddedilirken, manevi tazminat miktarının yanlış hesaplandığı ve daha uygun bir miktar takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükümleri dikkate alınarak daha uygun bir manevi tazminat miktarının takdir edilmesi gerektiği belirtilmektedir. Bu nedenle, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi kararı kaldırılmıştır ve dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Haklar, hakim kararı olmadıkça veya kanunla bağlılık sebebiyle sınırlanmadıkça yok edilemez, kullanılamaz, devredilemez veya rehin edilemez.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Zararının tazminini isteyen kişiye, bundan kaynaklanan manevi zarar da ödettirilir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Maddi zararın yasaya veya sözleşmeye aykırı davranış sonucu doğmasından kesinlikle sorumlu olan kimse, zararlarının tazmini talep edenin manevi zararlarını da ödemeğe mecburdur.\"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevî tazminat, yoksulluk nafakası ile kendi manevî tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen manevî tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 22.12.2021 tarih ve 2021/2668 Esas, 2021/3618 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Samsun 2. Aile Mahkemesinin 08.07.2021 tarih ve 2019/81 Esas, 2021/503 Karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 28.03.2022 (Pzt.)