Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1092 Esas 2022/3028 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karşılıklı boşanma davasıyla ilgili karar davalı-karşı davacı erkek tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazlarından bazıları yersiz bulunmuş, ancak diğer konularda daha uygun tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun miktarlarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri yapılağı vurgulanmıştır. Bu nedenle, bölge adliye mahkemesi hükmü kaldırılmış, ilk derece mahkemesi hükmü bozulmuş, bazı temyiz itirazları reddedilmiş ve dosya ilgili yere gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu (TMK) m. 4: Hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu (TBK) m. 50-51: Zararın tazmini

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, nafakalar ve velâyet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı erkek yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi hükmünün BOZULMASINA, davalı-karşı davacı erkeğin sair temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 29.03.2022 (Salı)