Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2206 Esas 2022/3131 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, bir tedbir nafakası ve boşanma davası kararı vermiştir. Davalı-davacı erkeğin tedbir nafakası talebi kısmen reddedilmiş olup, yıllık 9.000TL tedbir nafakası hükmedilmiştir. Bu karar kesinleştiği için erkeğin temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Davalı-davacı erkeğin boşanma davası reddedilmiştir. İlk derece mahkemesindeki karara istinaf yolu başvurusunda bulunulmamıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyledir:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesi birinci fıkrasının (b) bendi
- 02.12.2016 tarihli ve 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesi
- 6100 Sayılı Kanun’a eklenen Ek madde 1
- HMK m. 341, 362
- Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298 inci maddesi.

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tedbir Nafakası-Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından, her iki davada verilen kararlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-davacı erkeğin, kadının tedbir nafakası davasının kısmen kabülüne yönelik temyiz dilekçesinin incelemesinde;
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 Sayılı Kanun’a eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar “78.630,00TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, davacı-davalı kadın yararına yıllık 9.000TL (aylık 750TL) tedbir nafakasına hükmedilmiş olup, bölge adliye mahkemesince tedbir nafakası davası yönünden verilen karar kesindir. Bu nedenle, erkeğin tedbir nafakası davasının kısmen kabulüne dair temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-davacı erkeğin reddedilen boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle; ilk derece mahkemesinin kararına karşı davacı-davalı kadın tarafından istinaf yasa yoluna başvurulmadığı halde bölge adliye mahkemesince davalı-davacı erkeğe ilk derece mahkemesi gerekçesinde yer almayan, “Evin kilidinin değiştirildiği, elektrik ve doğalgazının kapattırıldığı” kusurlarının yüklenemeyeceği, buna karşın ilk derece mahkemesince davalı-davacı erkeğe yüklenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre yine de davalı-davacı erkeğin tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davalı-davacı erkeğin tedbir nafakası davasının kısmen kabulüne dair temyiz dilekçesinin REDDİNE, boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.31.03.2022 (Prş.)