Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1119 Esas 2022/3152 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasıyla ilgili olarak verilen kararı inceledi. Karara göre, davalı erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığı ve sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği kabul edildi. Ancak, fiziksel şiddet olayının affedildiği ve en azından hoşgörüyle karşılandığı için erkeğe kusur yüklenemeyeceği belirtildi. Yine de, diğer kusurlu davranışları sebebiyle boşanmaya sebep olduğu tespit edilen davalı erkeğin tam kusurlu olduğu sonucuna varıldı ve temyiz itirazlarının reddedilerek kararın onanmasına karar verildi. Kanun maddesi olarak, Türk Medeni Kanunu'nun 174. ve 166. maddeleri gösterilmiştir.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "Fiziksel şiddet uygulama" vakıasının tanık beyanlarına göre evliliğin üçüncü veya dördüncü yıllarında (2014-2015) gerçekleştiğinin, evlilik birliğinin bu olaydan sonra iki yıl kadar bir süre daha devam ettiğinin, bu nedenle bu eylemin kadın tarafından affedildiği, en azından hoşgörü ile karşılandığından erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceğinin, yine mahkemece erkeğe kusur olarak yüklenen "Sadakat yükümlülüğünü ihlâl etme" vakıasının da güven sarsıcı davranış boyutunda kaldığının, yine de mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları uyarınca boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 31.03.2022 (Prş.)