Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/825 Esas 2022/3222 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği yazılmaktadır. Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında davalı-davacı erkek ölmüştür ve davacı-davalı kadın davasından feragat etmiştir. İlk derece mahkemesi, kadının davasının feragat nedeniyle ve erkeğin davasının da ispat edilememiş olması nedeniyle reddetmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise her iki dava hakkında da karar verilmesine yer olmadığına ve sağ kalan eşin boşanmaya neden olacak şekilde kusurlu olmadığının tespit edildiğine karar vermiştir. Ancak davacı-davalı kadının davasında mirasçılar lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği halde kadın lehine vekâlet ücretine hükmedilmiş ve yargılama giderleri de mirasçılardan tahsil edilmemiştir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesinin kararı bozulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 310/1. maddesi uyarınca, davanın feragat edilmesi halinde, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemesi gereken taraf, kadın tarafından ödenmesi gereken vekâlet ücreti ve yargılama giderleri, erkek mirasçıları tarafından ödenmelidir.
Kanun Maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 310/1. maddesi.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek mirasçıları tarafından, kusur belirlemesi ve kadının davasında aleyhine hükmedilen yargılama giderleri ile vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkek mirasçılarının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasının yargılaması devam ederken davalı-davacı erkek ölmüş, akabinde de davacı-davalı kadın kendi davasından feragat ettiğini beyan etmiştir. İlk derece mahkemesi, kadının davasının feragat nedeniyle ve erkeğin davasının da ispat edilememiş olması nedeniyle reddine karar vermiştir. Hükme karşı erkek mirasçıları tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesi yerel mahkemenin kararını kaldırarak her iki dava hakkında da karar verilmesine yer olmadığına ve “sağ kalan eşin boşanmaya neden olacak şekilde kusurlu olmadığının tespitine” karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi, davacı-davalı kadının davasında kadın lehine vekâlet ücretine hükmetmiş ve yargılama giderlerinin de mirasçılardan tahsiline karar vermiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 310/1. maddesine göre, feragat veya kabul beyanında bulunan taraf, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkûm edilir. Davacı-davalı kadının erkek eşin ölümü nedeniyle konusuz kalan kendi davasındaki feragat beyanı nedeniyle, kadının davasında mirasçılar lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken; davacı-davalı kadın lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderlerinin davalı-davacı erkek mirasçılarının üzerinde bırakılması doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 04.04.2022 (Pzt.)