Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2384 Esas 2022/3170 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı erkek mirasçısı, TMK 166/1 maddesine dayalı olarak boşanma davası açmıştır. Ancak davacının ölümü nedeniyle dava konusuz kalmıştır. Daire tarafından verilen kararda, davacı erkeğin mirasçısının davalı kadının boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığının tespiti için davaya devam edebileceği belirtilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davalı kadının kusurunun ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak Mahkemece, sağ kalan eşin kusur durumunun hüküm kısmında da TMK 181/2. maddesi uyarınca belirtilmesi gerektiği ifade edilmiş ve karar bozulmuştur. Sonuç olarak, karar bozulmuştur ve davada TMK 166/1 ve TMK 181/2 maddeleri uygulanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile)Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek mirasçısı ... tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından TMK 166/1 maddesine dayalı olarak boşanma davası açılmış, yargılama sırasında 11.03.2016 tarihinde davacı erkeğin ölümü ile mahkemece konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; mahkemece verilen bu hükmün, davacı erkek mirasçısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 06.11.2018 tarihli ilamı ile, dava konusuz kalmışsa da davacı erkek mirasçısının TMK 181/2 maddesi uyarınca davalı kadının boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığının tespiti için davaya devam edebileceği, mahkemece davalı kadının boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığının değerlendirilmesi suretiyle bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda kararın gerekçe kısmında davalı kadının kusurunun ispat edilmediği belirtilmiş, hüküm kısmında ise davanın reddine karar verilmiş, karar davacı erkek mirasçısı ... tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece sağ kalan eşin kusur durumunun kararın gerekçe kısmında tartışılmış olması yeterli olmayıp, hüküm kısmında da TMK 181/2. maddesi uyarınca sağ kalan eşin boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurunun bulunup bulunmadığı yönünden bir hüküm kurulması gerekirken, davanın reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 04.04.2022 (Pzt.)