Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2455 Esas 2022/3172 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında mahkeme, ilk hükümde davacı kadın yararına 6.000 TL manevi ve 9.000 TL maddi tazminata hükmetmiş, ancak Dairemizin kararıyla tazminatların az olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Yapılan yargılama sonucunda, davacı kadın yararına bu kez 9.000 TL manevi ve 13.000 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Ancak bu karar da, hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri dikkate alınmadan verildiği için bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2. maddeleri uyarınca daha uygun miktarlarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açıktır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (tazminat)

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece verilen ilk hükümde davacı kadın yararına 6.000 TL manevi ve 9.000 TL maddi tazminata hükmedilmiş, kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 29.03.2018 tarih 2016/14308 Esas 2018/4210 Karar sayılı ilamı ile davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az oluğu gerekçesi ile hükmün bozulmasına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin onanmasına karar verilmiş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı kadın yararına bu kez 9.000 TL manevi ve 13.000 TL maddi tazminata hükmedilmiş, hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece son kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat yine azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 04.04.2022 (Pzt.)